Deprywacja sensoryczna: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Historia komory deprywacyjnej, zastrzeżenie rozwiązań oraz znaku towarowego FloatRest w UP RP
wycofano - brak źródła do informacji
Linia 12:
Sesja terapeutyczna w zbiorniku emisyjnym trwa godzinę. Przez pierwsze 40 minut można podobno doświadczyć swędzenia w różnych częściach ciała (fenomen ten może być też obecny podczas wczesnych stadiów medytacji). Ostatnie 20 minut często kończy się zmianą częstotliwości [[fale mózgowe|fal mózgowych]] z β lub α na fale θ (''theta''), co w normalnych warunkach następuje na krótko przed zaśnięciem, a później na nowo w momencie budzenia się. Przebywający w zbiorniku pacjent może znajdować się w stadium θ przez kilka minut, nie tracąc przy tym przytomności. Niektórzy używają przedłużonego stanu θ jako narzędzia dla zwiększenia kreatywności, w rozwiązywaniu problemów czy dla poprawy koncentracji w czasie nauki. Salony SPA często wyposażone są w odpowiednio przystosowane zbiorniki emisyjne używane w procesie relaksacji. Ten rodzaj terapii jest badany naukowo w Stanach Zjednoczonych oraz w Szwecji, a publikowane na jego temat rezultaty pokazują, że terapia ta pomaga zniwelować ból i stres. Stan relaksacji, w którym znajduje się pacjent sprawia, że obniża się ciśnienie krwi, a krążenie zwiększa się do maksimum.
 
Przykład takiego doświadczenia opisywał [[Stanisław Lem]] w jednym z opowiadań o [[Opowieści o pilocie Pirxie|pilocie Pirxie]] - ''Odruch warunkowy''.
W latach 2012/2013 Marcin Piotrowski z Warszawy opatentował komorę deprywacyjną oraz zastrzegł znaki towarowe FloatRest i FloatingRest w UP RP
 
Przykład takiego doświadczenia opisywał [[Stanisław Lem]] w jednym z opowiadań o [[Opowieści o pilocie Pirxie|pilocie Pirxie]] - ''Odruch warunkowy''.
 
Deprywacja sensoryczna jest stosowana w niektórych rodzajach psychoterapii (terapia [[Arthur Janov|Arthura Janova]]).