Zajazd Aragoński: Różnice pomiędzy wersjami

| miejscowość = [[ValettaValletta]]

'''Zajazd Aragoński''' ([[język maltański|malt.]] ''Berga ta’ Aragona'', [[język angielski|ang.]] ''Auberge D'Aragon'') – jest jednym z ośmiu zbudowanych na terenie [[Valletta|Valletty]], miejsc zamieszkania rycerzy zakonnych [[Suwerenny Rycerski Zakon Szpitalników św. Jana z Jerozolimy z Rodos i z MaltyMaltański|kawalerów maltańskich]] zajazdów z tzw. ''langues'' (grup językowych). Została zbudowany dla rycerzy z [[Królestwo Aragonii|Aragonii]], [[Królestwo Nawarry|Nawarry]] i [[Katalonia|Katalonii]]{{r|MaltaH}}{{r|MaltaPM}}.

Budynek został zaprojektowany przez [[Girolamo Cassar]]a, maltańskiego architekta i inżyniera wojskowego, który okresie lat sześćdziesiątych, siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XVI wieku zaprojektował oraz nadzorował budowę kilkudziesięciu najważniejszych budynków w stolicy Malty m.in. [[Pałac Wielkiego Mistrza]] czy [[Konkatedra świętego Jana w Valletcie|konkatedrę świętego Jana]] oraz np. [[Verdala Palace]] w [[Siġġiewi]]{{r|Angel}}. Jego budowę zakończono w 1571 roku. W czasie dużego [[Trzęsienie ziemi na Sycylii (1693)|trzęsienia ziemi, które nawiedziło Maltę w 1693]], budynek został odbudowany. Służył zakonowi do roku 1798 do, momentu francuskiej okupacji Malty, kiedy to został przejęty przez wojska [[Napoleon Bonaparte|Napoleona]]. W 1800 roku po zajęciu wyspy przez Brytyjczyków obiekt stał się siedzibą kwatermistrza. W 1822 roku założono w nim drukarnię rządową. W 1842 roku stał się siedzibą biskupa Gibraltaru [[George Tomlinson|GeorgeaGeorge'a Tomlinsona]]. W czasie panowania Brytyjczyków obiekt został nazwany ''Gibraltar House''.