Rzecznik konsumentów: Różnice pomiędzy wersjami

Rzecznika wyodrębnia się organizacyjnie w strukturze starostwa powiatowego (urzędu miasta), a w powiatach powyżej 100 tys. mieszkańców i w miastach na prawach powiatu rzecznik może wykonywać swoje zadania przy pomocy wyodrębnionego biura. Z rzecznikiem stosunek pracy nawiązuje [[starosta|starosta]] lub w miastach na prawach powiatu [[Prezydent miasta|prezydent miasta]], któremu rzecznik jest bezpośrednio podporządkowany. W zakresie nieuregulowanym ww. ustawą, do statusu prawnego rzecznika stosuje się przepisy ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych<ref>Dz.{{Dziennik U. z 2008 r., Nr 223, poz. 1458 z późn. zm.Ustaw|rok=2014|numer=0|pozycja=1202}}</ref>.

W obecnym stanie prawnym, który uległ zmianie z dniem 1 stycznia 2009 roku, z rzecznikiem konsumentów stosunek pracy nawiązuje starosta lub w miastach na prawach powiatu prezydent miasta, któremu rzecznik jest bezpośrednio podporządkowany. W pozostałym zakresie, nie uregulowanym art. 40 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów ({{Dziennik Ustaw|rok=2007|numer=50|pozycja=331}}, z póxn. zm.), a dotyczącym statusu prawnego rzecznika konsumentów, stosuje się przepisy ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych ({{Dziennik Ustaw|rok=20082014|numer=2230|pozycja=14581202}}). Rzecznikiem konsumentów może być osoba posiadająca wyższe wykształcenie, w szczególności prawnicze lub ekonomiczne, i co najmniej pięcioletnią praktykę zawodową.

Na terenie Polski działa około 370 powiatowych (miejskich) rzeczników konsumentów.