Szkoła Podchorążych Saperów: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Kadra szkoły: drobne merytoryczne |
drobne merytoryczne |
||
Linia 50:
W 1935 została utworzona [[Szkoła Podchorążych Łączności]] w Zegrzu, która przejęła kształcenie kandydatów na oficerów łączności. Z dniem 15 października 1935 Szkoła Podchorążych Inżynierii została przemianowana na Szkołę Podchorążych Saperów i podporządkowana [[Dowództwo Saperów|dowódcy saperów]]<ref>''Dziennik Rozkazów Ministerstwa Spraw Wojskowych'' Nr 1 z 26 czerwca 1935 r., poz. 23.</ref>.
W latach 1923-1939 Szkoła, na trzyletnim profilu kształcenia, wykształciła 871 podporuczników, w tym 599 saperów i saperów kolejowych oraz 272 łączności.
W Szkole prowadzono kursy doszkolenia oficerów saperów oraz roczne kursy fortyfikacyjne dla oficerów sztabowych, mające charakter wyższych studiów wojskowo-technicznych:
* IV Kurs Doszkolenia Oficerów Saperów w okresie od 4 września 1924 roku do 27 marca 1925 roku dla 50 oficerów młodszych,
* V Kurs Doszkolenia Oficerów Saperów w okresie od 13 maja do 3 grudnia 1925 roku dla 68 oficerów młodszych,
* Kurs Doszkolenia Młodszych Oficerów Saperów w okresie od 13 grudnia 1926 roku do 12 kwietnia 1927 roku dla 18 oficerów,
* Kurs Podoficerów Magazynierów Minerów w okresie od 1 marca do 3 czerwca 1927 roku,
* Kurs Wałmistrzów (ośmiotygodniowy) w roku szkolnym 1927/1928,
* Kurs Doskonalenia Oficerów Sztabowych Saperów w okresie od 1 marca 1928 roku
* I Kurs Fortyfikacyjny w okresie od października 1925 roku do 15 października 1926 roku dla 25 oficerów sztabowych,
* II Kurs Fortyfikacyjny w okresie od 1 stycznia do 22 grudnia 1927 roku dla 16 oficerów sztabowych.
W latach 1925-31 przeszkolono 70 oficerów fortyfikacji i 24 oficerów do prac sztabowych. Systematycznie dokształcano podoficerów zawodowych w specjalnościach: minerstwo, radiotechnika, łączność, fortyfikacja, i sprzęt saperski.
W OSI działała Sekcja Fortyfikacyjna Towarzystwa Wiedzy Obronnej i redakcja czasopisma "Saper i Inżynier Wojskowy". Miał też siedzibę Zarząd Główny Związku Inżynierii Wojskowej, zrzeszający oficerów i podchorążych rezerwy.
W ostatnich dniach sierpnia 1939 Szkołę Podchorążych Saperów rozformowano. Kadrę skierowano do mobilizujących się jednostek i pododdziałów. Sztandar i dokumentacja Szkoły, część broni, zostały ukryte na terenie uczelni. W 1946 wyjęte z ukrycia sztandar i dokumentacja zostały przekazane władzom wojskowym (sztandar OSI znajduje się w [[Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie|Muzeum Wojska Polskiego]] w Warszawie.
Na podstawie decyzji Nr 278/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 10 sierpnia 2009 [[Centrum Szkolenia Wojsk Inżynieryjnych i Chemicznych]] we Wrocławiu przejęło i z honorem kultywuje dziedzictwo tradycji Oficerskiej Szkoły Inżynierii 1923-1939 (sic!)<ref>''Dziennik Urzędowy Ministra Obrony Narodowej'' z 2009 r. Nr 15, poz. 182.</ref>.
| |||