Antoni Stychel: Różnice pomiędzy wersjami

|miejsce urodzenia = Dłusk[[Krasne Dłusko]]

|do = [[19281927]]

'''Antoni Stychel''' (ur. [[13 czerwca]] [[1859]] w Dłusku[[Krasne wDłusko|Krasnym powDłusku]]<ref>http://krasnydwor. Międzychódpl/historia/</ref>, zm. [[13 stycznia]] [[1935]] w [[Poznań|Poznaniu]]) – polski ksiądz i polityk, prezes Związku KatolickiegoKatolickich TowarzystwaTowarzystw Robotników Polskich, poseł na [[Sejm RzeczypospolitejUstawodawczy Polskiej(1919–1922)|Sejm]] Ustawodawczy]] oraz senator I kadencji w [[II Rzeczpospolita|II RP]], członek [[Naczelna Rada Ludowa|Naczelnej Rady Ludowej]] w [[1918]] roku<ref>Dziennik Poznański, nr 281, rocznik 60, 7 grudnia 1918 roku, [b.n.s]</ref>.

Był synem urzędnika sądowego. W czasie nauki w gimnazjum Marii Magdaleny w Poznaniu należał do [[Towarzystwo Tomasza Zana|Towarzystwa Tomasza Zana]]. Po maturze (w 1880) rozpoczął studia politechniczne w [[Berlin]]ie, ale wkrótce przeniósł się do [[Würzburg]]a na teologię. W czasie studiów był prezesem Naukowego Towarzystwa Akademików Polaków i działał w środowisku polskiej emigracji robotniczej. Przyjął święceniaŚwięcenia kapłańskie przyjął w 1889.

Był jednym z pionierów katolickiego ruchu społecznego w Polsce. W 1892 założył Katolickie Towarzystwo Robotników Polskich, wokół którego w ciągu kilku lat skupił jeszcze kilka mniejszych organizacji i po zjednoczeniu przez wiele lat był prezesem (od 1900 do końca życia). W latach 1898–1914 zasiadał w sejmie pruskim, a 1904–1918 w [[Reichstag|parlamencie Rzeszy Niemieckiej]]. W 1908 wysuwano jego kandydaturę na prezesa Koła Polskiego w parlamencie (z ramienia narodowej demokracji). Zasłynął w parlamencie Rzeszy jako dobry mówca, zdecydowanie występujący w obronie polskości, m.in. w sprawie dzieci wrzesińskich. Podczas [[I wojna światowa|I wojny światowej]] wchodził w skład tajnego Międzypartyjnego Komitetu ObywatelskiegoMiędzypartyjnego; w 1918 prowadził w Szwajcarii rozmowy z paryskim Polskim[[Komitet Narodowy Polski (1917-1919)|Komitetem Narodowym Polskim]].

Był członkiem [[Liga Narodowa|Ligi Narodowej]]<ref>Stanisław Kozicki, Historia Ligi Narodowej (okres 1887-1907), Londyn 1964, s. 585.</ref>., Była członkiemtakże [[Komitet Obrony Górnego Śląska|Komitetu Obrony Górnego Śląska]] w Poznaniu (1919), i [[Związek Obrony Kresów Zachodnich|Związku Obrony Kresów Zachodnich]],. posłemPoseł na Sejm Ustawodawczy (1919–1922) i jego wicemarszałkiemwicemarszałek, (a także członkiemczłonek komisji konstytucyjnej i oświatowej),. jednymW latach 1923–1927 wicemarszałek Senatu. Jeden z członków-założycieli [[Towarzystwo Miłośników Miasta Poznania im. Cyryla Ratajskiego|Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania]]. W latach 1923–1928 wicemarszałek Senatu. W 1928 wycofał się z czynnego życia politycznego po zakazie kandydowania duchownych do Sejmu i Senatu, wydanym przez prymasa [[August Hlond|Hlonda]], ale do końca życia pozostał członkiem [[Stronnictwo Narodowe (1928-1947)|Stronnictwa Narodowego]].