Eleonora Prowansalska: Różnice pomiędzy wersjami

|król król = Eleonora Prowansalska

|tytulatura tytulatura = Królowa Anglii

|grafika grafika = [[Plik:Eleanor of Provence.jpg|250px]]

|tytuł tytuł = Królowa Anglii

|od od = [[14 stycznia]] [[1236]]

|do do = [[16 listopada]] [[1272]]

| poprzednik = [[Izabela d'z Angoulême|Izabela d’Angoulême]]

|następca następca = [[Eleonora Kastylijska]]

|dynastia dynastia =

|urodzona urodzona = ok. [[1223]]<br />[[Aix-en-Provence]], [[Francja]]

|zmarła zmarła = [[26 czerwca]] [[1291]]<br />[[Amesbury]]

|ojciec ojciec = [[Rajmund Berengar IV Prowansalski]]

|matka matka = [[Beatrycze Sabaudzka]]

|mąż mąż = [[Henryk III Plantagenet]]

|dzieci dzieci = [[Edward I Długonogi]]<br />[[Małgorzata Plantagenet|Małgorzata]]<br />Beatrycze<br />[[Edmund Crouchback]]<br />Ryszard<br />Jan<br />Wilhelm<br />Katarzyna<br />Henryk

|commons commons = Category:Eleanor of Provence

'''Eleonora Prowansalska''' (ur. ok. [[1223]], –zm. [[26 czerwca]] [[1291]]) -– druga córka [[Rajmund Berengar IV Prowansalski|Rajmunda Berenguera IV]], hrabiego [[Prowansja|Prowansji]] i Beatrycze [[Sabaudia|Sabaudzkiej]]. [[Angielskie królowe|Królowa Anglii]] jako żona [[Henryk III Plantagenet|Henryka III Plantageneta]].

Miała trzy siostry i wszystkie one zostały królowymi. Jej starszą siostrą była [[Małgorzata Prowansalska]], [[Francuskie królowe i cesarzowe|królowa Francji]] jako żona [[Ludwik IX Święty|Ludwika IX Świętego]]. Jej młodszymi siostrami były: Sancza Prowansalska, żona [[Ryszard z Kornwalii|Ryszarda]], earla [[Kornwalia|Kornwalii]], antykróla [[Niemcy|Niemiec]], i Beatrycze Prowansalska, królowa [[Sycylia|Sycylii]] jako żona [[Karol I Andegaweński|Karola I Andegaweńskiego]].

Eleonora urodziła się w [[Aix-en-Provence]], prawdopodobnie w [[1223]]. [[13 stycznia]] [[1236]] poślubiła króla [[Henryk III Plantagenet|Henryka III]] ([[1207]]-[[1272]]). Para młoda po raz pierwszy spotkała się podczas ceremonii ślubnej w katedrze w [[Canterbury]]. Ich dziećmi byli:

* [[Edward I Długonogi]] ([[17 czerwca]] [[1239]] -– [[7 lipca]] [[1307]]), [[Władcy brytyjscy|król Anglii]]

* [[Małgorzata Plantagenet|Małgorzata]] ([[29 września]] [[1240]] -– [[26 lutego]] [[1275]]), żona [[Aleksander III (król Szkocji)|Aleksandra III]], [[Władcy Szkocji|króla Szkocji]]

* Beatrycze ([[25 czerwca]] [[1242]] -– [[24 marca]] [[1275]]), żona [[Jan II Bretoński|Jana II]], [[Władcy Bretanii|księcia Bretanii]]

* [[Edmund Crouchback]] ([[16 stycznia]] [[1245]] -– [[5 czerwca]] [[1296]]), 1. [[hrabia Lancaster]]

* Ryszard (ok. [[1247]] -– przed [[1256]]), istnienie niepewne

* Jan (ok. [[1250]] -– przed [[1256]]), istnienie niepewne

* Wilhelm (ok. [[1251]] -– przed [[1256]]), istnienie niepewne

* Katarzyna ([[25 listopada]] [[1253]] -– [[3 maja]] [[1257]])

* Henryk (ok. [[1256]] -– ok. [[1257]]), istnienie niepewne

Eleonora była prawdopodobnie najbardziej przywiązana do swojego najstarszego syna Edwarda. Kiedy był on śmiertelnie chory w [[1246]], Eleonora czuwała przy nim przez trzy tygodnie w [[Beaulieu]] -– o wiele dłużej niż dopuszczały to przepisy. Dzięki swojemu wpływowi na męża, w [[1249]] Eleonora zapewniła synowi [[Gaskonia|księstwo Gaskonii]]. Kiedy jednak jej najmłodsze dziecko -– Katarzyna cierpiało na jakąś genetyczną, nieuleczalną chorobę, i kiedy zmarła w wieku 4 lat, oboje jej rodzice pogrążyli się w szczerym żalu.

Eleonora była ''zaufaną'' małżonką dla Henryka III, jednak razem z nią na królewski dwór przyjechało jej wielu "kuzynów"„kuzynów” (nazywanych ''Savoyards''). Jej wpływ na króla oraz jej niepopularność wśród baronów spowodowały liczne tarcia podczas rządów Henryka III. [[13 lipca]] [[1263]] Eleonora płynęła swoją barką w dół [[Tamiza|Tamizy]], kiedy została zaatakowana przez [[Londyn|Londyńczyków]]. Obawiając się o życie królowej, [[burmistrz]] miasta -– Thomas FitzThomas, uratował ją i ukrył w domu biskupa Londynu.

W [[1272]] Henryk III zmarł, a 33-letni Edward został [[Edward I Długonogi|Edwardem I]], królem Anglii. Eleonora otrzymała tytuł ''królowej wdowy'' i zajęła się wychowywaniem kilkorga swoich wnuków (syna Edwarda -– Henryka i jego córki -– Eleonory, oraz syna Beatrice -– Jana). Kiedy jej wnuk Henryk zmarł w [[1274]], Eleonora bardzo mocno go opłakiwała, a jego serce pochowano w klasztorze w [[Guildford]], który ufundowała dla uczczenia pamięci wnuka. Sama królowa udała się do zakonu, ale pozostała w kontakcie z ukochanym synem i swoją siostrą [[Małgorzata Prowansalska|Małgorzatą]]. Zmarła w [[1291]] w [[Amesbury]].