Wersja z 19:26, 1 sty 2014 edytuj Rzm (dyskusja \| edycje) 69 edycji m data wydania "Emancypacji..." ← poprzednia edycja		Wersja z 01:16, 17 sty 2015 edytuj anuluj edycję Happa (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 37 630 edycji uzupełnienie życiorysu, odznaczeń i przypis następna edycja →
Linia 14: \|miejsce spoczynku = Tel Awiw-Jafa \|zawód = historyk \|odznaczenia = {{Order\|OOP\|KK}} {{Order\|KZ\|Z}} {{Order\|MPL10}} \|commons = \|wikiźródła = Linia 27: W 1935 uzyskał magisterium, po którym rozpoczął pracę w Towarzystwie Ochrony Zdrowia. Należał do kręgu historyków, którzy zajmowali się dziejami Żydów w Polsce. Współpracował z [[YIVO\|Żydowskim Instytutem Naukowym w Wilnie JIWO]] oraz był członkiem Warszawskiej Komisji Historycznej JIWO. Na początku [[II wojna światowa\|II wojny światowej]] wraz z rodziną udał się do rodzinnego miasta żony (siostry [[Emanuel Ringelblum\|Emanuela Ringelbluma]]) – [[Buczacz]]a, gdzie w 1942 zginęła jego małżonka i córka. On sam został zesłany w głąb [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich\|Związku Radzieckiego]], skąd w 1946 jako [[repatriacja\|repatriant]] wrócił do [[Polska\|Polski]] i osiadł w [[Warszawa\|Warszawie]]. ~~Podjął~~Był członkiem [[Polska Partia Robotnicza\|PPR]], a od 1948 roku – członkiem [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza\|PZPR]]{{r\|O}}. W 1947 roku podjął pracę w [[Centralna Żydowska Komisja Historyczna\|Centralnej Żydowskiej Komisji Historycznej]] przy [[Centralny Komitet Żydów Polskich\|Centralnym Komitecie Żydów Polskich]] i następnie jako kierownik archiwum w [[Żydowski Instytut Historyczny\|Żydowskim Instytucie Historycznym]], którego dyrektorem był w latach ~~1966-1968~~1966–1968. Po [[Marzec 1968\|wydarzeniach z marca 1968]] został zdymisjonowany ze stanowiska dyrektora Instytutu, czego powodem była jego skuteczna walka w obronie zbiorów i dorobku przed jego planowaną likwidacją. W 1966 został pracownikiem [[Instytut Historii PAN\|Instytutu Historii]] [[Polska Akademia Nauk\|Polskiej Akademii Nauk]]. W 1977 przeszedł na emeryturę. W 1982 był konsultantem przy produkcji filmu [[Jerzy Kawalerowicz\|Jerzego Kawalerowicza]] [[Austeria (film)]] W 1987 wyjechał do [[Izrael]]a, gdzie współpracował z [[Uniwersytet Hebrajski\|Uniwersytetem Hebrajskim]] w [[Jerozolima\|Jerozolimie]] i Instytutem [[Yad Vashem]]. W obliczu pogłębiającej się choroby nowotworowej popełnił [[samobójstwo]] w [[Tel Awiw-Jafa\|Tel Awiwe]] i tam został pochowany<ref> Magda Prokopowicz (red.), ''Żydzi polscy. Historie niezwykłe'', Wydawnictwo Demart. Warszawa 2010, s. 70-71.</ref>. Jego symboliczny grób znajduje się na [[cmentarz żydowski w Warszawie (Wola)\|cmentarzu żydowskim]] przy [[Ulica Okopowa w Warszawie\|ulicy Okopowej]] w [[Warszawa\|Warszawie]]<ref>[http://cemetery.jewish.org.pl/id_60156/info/_Artur_Eisenbach.html Symboliczny grób Artura Eisenbacha] w bazie danych Cmentarza Żydowskiego przy ul. Okopowej w Warszawie</ref>. Linia 43: * [[1953]]: ''Hitlerowska polityka eksterminacji Żydów w latach 1939-45'' {{Przypisy\| ~~{{przypisy}}~~ <ref name=O>{{Cytuj książkę \| tytuł = Kto jest kim w Polsce 1984 \| wydanie = 1 \| rok = 1984 \| miejsce = Warszawa \| wydawca = Wydawnictwo Interpress \| isbn = 8322320736 \| strony = 155}}</ref> }} == Bibliografia == Linia 51 ⟶ 53: {{DEFAULTSORT:Eisenbach, Artur}} [[Kategoria:Absolwenci Wydziału Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego]] [[Kategoria:Członkowie Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej]] [[Kategoria:Ludzie związani z Bielskiem-Białą]] [[Kategoria:Ludzie związani z Krakowem]] [[Kategoria:Ludzie związani z Nowym Sączem]] [[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski]] [[Kategoria:Odznaczeni Medalem 10-lecia Polski Ludowej]] [[Kategoria:Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi]] [[Kategoria:Polscy historycy]] [[Kategoria:Polscy Żydzi]]

Artur Eisenbach: Różnice pomiędzy wersjami