I wojna opiumowa: Różnice pomiędzy wersjami

|opis = Żelazna fregata HEIC "Nemesis"„Nemesis”, pod dowództwem W. H. Halla, wraz z łodziami z okrętów "Sulphur"„Sulphur”, "Calliope"„Calliope”, "Larne"„Larne” i "Starling"„Starling” niszczy chińskie dżonki w Zatoce Ansona, 7 stycznia 1841. Było to jedno z pierwszych starć w pierwszej wojnie opiumowej w Chinach.

|data = [[18 marca]] [[1839]] -– [[29 sierpnia]] [[1842]]

|siły1 = 19 000tys. żołnierzy

|straty2 = 18 000tys. -– 20 000tys. zabitych, rannych, zaginionych lub pojmanych

'''Pierwsza wojna opiumowa''' znana także jako '''I wojna chińsko-brytyjska''' (1839-1842) została rozegrana między [[Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii|Wielką Brytanią]] a chińską [[Dynastia Qing|dynastią Qing]].

Na początku [[XIX wiek]]u panujący w [[Chiny|Chinach]] [[Mandżurowie]] (dynastia Qing), kierując się własnymi zyskami, ograniczyli handel z zagranicą do kilku monopolistycznych organizacji kupieckich, znajdujących się pod ich nadzorem. Protestowali przeciwko temu kupcy [[Europa|europejscy]], zwłaszcza brytyjscy i [[Francja|francuscy]], którzy działali w ramach ekspansywnych [[Brytyjska Kompania Wschodnioindyjska|Kompanii Wschodnioindyjskich]]. Proponowali oni przede wszystkim otwarcie wielkiego chińskiego rynku zbytu dla swych towarów. Kupując w dużych ilościach [[herbata|herbatę]], [[jedwab]], [[ryż]] i wytwory rzemiosła, musieli płacić za te towary srebrem, z braku zgody na wwóz do Chin własnych towarów. Dla zrównoważenia więc bilansu płatniczego, kupcy angielscy zaczęli do Chin dostarczać w dużych ilościach [[opium]] z upraw w [[Indie Brytyjskie|Indiach Brytyjskich]]. Palenie opium bardzo się w Chinach rozpowszechniło, mimo szkodliwego jego działania na zdrowie palących, a handel nim przybrał formę [[przemyt|kontrabandy]].

Na polecenie cesarza [[Daoguang]]a, jego specjalny wysłannik w [[Kanton (Chiny)|Kantonie]], [[Lin Zexu]], nakazał blokadę faktorii angielskich i zniszczył 20 000tys. skrzyń z zarekwirowanym opium, zmieszawszy je z wapnem, solą i wodą i w tej postaci spuściwszy do morza; niszczenie narkotyku trwało 22 dni. Rząd WWlk. Brytanii uznał to za pretekst do wszczęcia karnej wojny (1839-421842) przeciwko Chinom. Eskadra okrętów brytyjskich zaatakowała Kanton, a oddziały desantowe piechoty zajęły ten port, później także szereg innych miast przybrzeżnych, łącznie z [[Szanghaj]]em. Rząd Qingów musiał skapitulować, gdyż Brytyjczycy dysponowali znacznie nowocześniejszym uzbrojeniem, któremu Chińczycy nie potrafili się przeciwstawić.