Oblężenie Smoleńska (1632–1634): Różnice pomiędzy wersjami

Na południe od reduty Jacobiego zbudowana została druga reduta, gdzie dowodził pułkownik Damm. Reduta ta znajdowała się naprzeciw południowo-wschodniej części murów Smoleńska. Na odcinku od bramy Abramowskiej do Małachowskiej stanęły pułki FuchsaFuksa, Rozworna, Lesleya, Unzena i Sandersona. Lesley, który miał pod sobą dwa pułki (jeden sołdatski i jeden cudzoziemski) dowodził całością tej grupy, która miała działać naprzeciw najsłabszego fragmentu twierdzy. To sugerowało miejsce, gdzie Szein zamierzał przeprowadzić pierwszy szturm. W odległości 300 metrów od baszt twierdzy Szein nakazał budowę osłony złożonej z wielkich koszy wypełnionych śniegiem. Po zalaniu wodą i zamarznięciu była to bardzo dobra osłona przed kulami na okres zimy.

W odległości kilkudziesięciu kroków od murów twierdzy zajął ufortyfikowaną pozycję pułk FuchsaFuksa, który ostrzeliwał z dział bramę Abramowską oraz prowadził podkopy w kierunku stojącej obok baszty w celu założenia miny. Choć w ciągu kilku tygodni udało się Rosjanom dotrzeć aż pod fundamenty, mina nie została założona. Przeszkodziły temu wody podskórne, które były tak obfite, że nie udało się ich zatamować. W tych warunkach detonacja ładunku prochowego była niemożliwa.

Na północ od pozycji FuchsaFuksa, nad Dnieprem, znajdował się oddział Jacobiego. Prowadził on przykopy między trzecią a czwartą basztą licząc od rzeki. Jacobi miał ustawione działa naprzeciw Starej Cerkwi, skąd ostrzeliwał mury oraz miejski most.

Najsłabszy odcinek murów Smoleńska znajdował się między bramami Jeleńską i Małachowską - na tym odcinku były cztery baszty. Tu właśnie Rosjanie skoncentrowali swój największy wysiłek i z tego powodu Lesley zbudował w tym rejonie linię szańców w odległości 300 metrów od murów twierdzy. Dla umieszczenia najcięższej artylerii podwyższano tutaj nasyp aż do chwili, gdy jego wysokość zrównała się z wysokością murów twierdzy. Nasyp ten był jednocześnie osłoną dla prac minerskich, którymi kierowali cudzoziemscy inżynierowie. Chodnik minerski skierowano na drugą basztę z kolei, licząc od bramy Małachowskiej. Szańce Lesleya zostały połączone z pozycjami FuchsaFuksa biegnącymi równolegle do murów twierdzy długimi przykopami.

Pułk Damma, który pierwotnie stacjonował między siłami Jacobiego i FuchsaFuksa, dowództwo rosyjskie przeniosło wiosną na drugą stronę Smoleńska, gdzie zajął pozycje w nowej reducie między cerkwią Świętego Michała a biegnącym przed murami miejskimi wąwozem, którym płynęła niewielka rzeczka o nazwie Czuryłowka. Linia szańców usypana przez żołnierzy Damma sięgnęła aż brzegów Dniepru. Damm posiadał tylko 3 działa, które umieszczono tuż nad wąwozem - ich ogień skierowano na jedną z baszt. Oczywiście nie było szans, by utworzyć tu wyłom w murach, bo taki wyłom w tym miejscu nie miałby sensu z powodu Fortalicji Zygmuntowskiej skutecznie uniemożliwiającej przeprowadzenie szturmu. Pułk Damma miał jedynie absorbować w tym miejscu siły obrońców, by nie mogli przyjść z pomocą bardziej zagrożonym odcinkom. Obok tego w zasięgu dział Damma znalazł się most miejski, co miało uniemożliwić Radziwiłłowi dostarczenie twierdzy kolejnych posiłków.