Władymirko: Różnice pomiędzy wersjami

'''Władymirko'''<ref name="Dworzaczek31">W. Dworzaczek, ''Genealogia'', Warszawa 1959, tabl. 31.</ref> (ur. [[1104]], zm. [[1153]]<ref name="Dworzaczek31"/><ref>Encyklopedia ukrainoznawstwa podaje rok śmierci 1152</ref>) – [[Księstwo Dźwinogrodzkie|książę dźwinogrodzki]], [[Księstwo Halickiehalicko-wołyńskie|książę halicki]] od [[1141]], syn [[Wołodar Rościsławicz|Wołodara Rościsławowicza]].

W [[1124]] został księciem na [[Dźwinogród (obwód lwowski)|Dźwinogrodzie]], w [[1129]], po śmierci brata [[Rościsław Wołodarewicz|Rościsława]], [[księstwo Przemyskie|księciem przemyskim]].

Stolicą zjednoczonego księstwa ustanowił około roku 1144<ref>{{cytuj książkę |nazwisko= Praca zbiorowa pod redakcją naukową Macieja Salamona|imię= |autor link= |inni= |tytuł= Wielka Historia Świata Tom 4 Kształtowanie średniowiecza|wydanie= |tom= 4|wydawca= Oficyna Wydawnicza FOGRA|miejsce= |rok= 2005|strony= 524|isbn= 83-85719-85-7}}</ref> [[Halicz (miasto)|Halicz]], zajęty w po śmierci jego kuzyna Iwana Wasylowicza ([[1141]]). Władając rozległymi ziemiami zjednoczonego księstwa halickiego, zamierzał zjednoczyć pod swoim berłem również wszystkie ziemie ruskie, jednak doznał porażki z rąk księcia kijowskiego [[Wsiewołod II Olegowicz|Wsiewołoda II Olegowicza]]. W [[1144]] rozgromił powstanie bojarów halickich, którzy na tron chcieli powołać jego krewnego [[Iwan Berładnik|Iwana Berładnika]], któremu na krótko udało się zdobyć Halicz.

Występował jako sojusznik księcia [[Jerzy Dołgoruki|Jerzego Dołgorukiego]] w jego walce z księciem [[Izjasław II Pantelejmon|Izjasławem]] i pomógł mu zdobyć [[Kijów]]. Prowadził ciągłą walkę z [[Królestwo Węgier|Królestwem Węgier]], opierając siesię na sojuszu z cesarzem bizantyjskim [[Manuel I Komnen|Manuelem Komnenem]]. W [[1152]] zawarł pokój z królem węgierskim [[Gejza II|Gejzą II]].

Dwukrotnie walczył z księciem polskim [[Bolesław III Krzywousty|Bolesławem Krzywoustym]]. W [[1124]] zorganizował udaną łupieżczą wyprawę na [[Biecz]], co spowodowało odwetową wyprawę Bolesława Krzywoustego, zakończoną przegraną przez Władymirka [[Bitwa pod Wilichowem|bitwą pod Wilichowem]]. Do kolejnych walk z Polakami doszło w [[1135]], kiedy Władymirko najechał Małopolskę i zdobył [[Wiślica|Wiślicę]].

== LiteraturaBibliografia ==

| width="20%" | '''[[Księstwo Halickiehalicko-wołyńskie|książę halicki]]'''<br />[[1145]]-[[1153]]