Czesław Dyrcz: Różnice pomiędzy wersjami

Po promocji oficerskiej w 1977 został skierowany do 3 [[dywizjon okrętów|dywizjonu]] Okrętów Podwodnych [[3 Flotylla Okrętów|3 Flotylli Okrętów]] w Gdyni, gdzie objął stanowisko dowódcy działu I – nawigacyjnego na [[ORP Sokół (1964)|ORP "Sokół"]], [[okręt podwodny|okręcie podwodnym]] [[Okręty podwodne projektu 613|''projektu 613'']]. W czasie służby na okręcie otrzymał awans na [[porucznik marynarki|porucznika marynarki]]. W 1981 trafił do [[grupa okrętów|grupy]] okrętów szkolnych Wyższej Szkoły [[Marynarka Wojenna|Marynarki Wojennej]] jako zastępca dowódcy grupy organizacyjno-przygotowawczej nowego [[okręt]]u szkolnego, budowanej w [[Stocznia Gdańska|Stoczni Gdańskiej im. Włodzimierza Lenina]] [[barkentyna|barkentyny]] ''projektu B79''. Został na niej zastępcą dowódcy okrętu w pierwszej załodze. W 1982, podczas uroczystości pierwszego podniesienia [[bandera|bandery]] i nadania okrętowi imienia [[ORP Iskra (1982)|ORP "Iskra"]], wraz z dowódcą okrętu [[kapitan marynarki|kapitanem marynarki]] [[Lech Soroka|Lechem Soroką]] odebrał z rąk dowódcy Marynarki Wojennej [[admirał]]a [[Ludwik Janczyszyn|Ludwika Janczyszyna]] [[bandera|banderę wojenną]] oraz [[Proporzec (wojsko)|proporzec]] Marynarki Wojennej. Od 1984 przez 13 lat dowodził "Iskrą". Podczas jego dowództwa ORP "Iskra" zdobyła najważniejszą nagrodę [[Tall Ships' Races|Tall Ships Races]] – Cutty Sark Trophy (1989), Medal Pokoju [[Organizacja Narodów Zjednoczonych|ONZ]] (1990) oraz kilkakrotnie miano Najlepszego Okrętu Marynarki Wojennej w grupie okrętów specjalnych. W latach 1987-1988 kapitan marynarki Czesław Dyrcz, jako II oficer na s/v "[[STS Dar Młodzieży|Darze Młodzieży]]" opłynął kulę ziemską i [[Horn (przylądek)|Przylądek Horn]]. Uczynił to ponownie w latach 1995-1996 dowodząc "Iskrą", za co w drodze wyjątku został awansowany na [[komandor]]a. Podczas całej swojej służby na morzu przepłynął ponad 750 tysięcy [[mila morska|mil morskich]].