Zbigniew Ohanowicz: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
szablon
m lit.
Linia 27:
Wywodził się ze społeczności polskich [[Ormianie w Polsce|Ormian]]. W 1944 wstąpił do [[Ludowe Wojsko Polskie|Wojska Polskiego]] w ZSRR. Po ukończeniu Centralnej Szkoły Podchorążych został dowódcą plutonu w [[Oficerska Szkoła Piechoty nr 2 (1945-1947)|Oficerskiej Szkole Piechoty nr 2]]. Następnie wyznaczono go na dowódcę kompanii piechoty, a potem batalionu szkolnego w [[43 Pułk Piechoty (LWP)|43 Pułku Piechoty]]. Od 1949 był dowódcą [[32 Pułk Zmechanizowany|32 Pułku Zmechanizowanego]]. W 1953 został zastępcą dowódcy [[16 Pomorska Dywizja Zmechanizowana|16 Dywizji Zmechanizowanej]], a później [[10 Sudecka Dywizja Zmechanizowana|10 Dywizji Zmechanizowanej.]] Członek [[PPR]], a następnie [[PZPR]].
 
W latach 1955–1956 zajmował stanowisko dowódcy [[20 Warszawska Dywizja Pancerna|20 Dywizji Pancernej]] w [[Szczecinek|Szczecinku]]. NatępnieNastępnie od 1956 do 1964 był dowódcą [[2 Warszawska Dywizja Zmechanizowana|2 Dywizji Zmechanizowanej]] w [[Nysa|Nysie]].
 
W 1963 ukończył zaocznie [[Akademia Sztabu Generalnego|Akademię Sztabu Generalnego im. gen. broni Karola Świerczewskiego]] w Rembertowie, broniąc pracę dyplomową o przegrupowaniu dywizji zmechanizowanej na dużą odległość. W tym samym roku został mianowany generałem brygady. W 1965 został zastępcą dowódcy [[Śląski Okręg Wojskowy|Śląskiego Okręgu Wojskowego]] ds. liniowych. W 1968 uczestniczył jako zastępca dowódcy Armii w [[Operacja Dunaj|interwencji w Czechosłowacji]]. W 1971 objął obowiązki dowódcy [[10 Sudecka Dywizja Pancerna|10 Dywizji Pancernej]] w [[Opole|Opolu]]. Od 1973 ponownie na stanowisku zastępcy dowódcy Śląskiego Okręgu Wojskowego ds. liniowych.