Turawa: Różnice pomiędzy wersjami

Początki wsi nie są znane, według legendy bogate w zwierzynę lasy otaczające dzisiejszą Turawę były celem polowań książąt opolskich, którzy postanowili zbudować tutaj zameczek myśliwski. Pierwsze dokumenty zawierające wzmiankę o Turawie pochodzą z początku XVI wieku i wspominają o dwóch folwarkach noszących tą samą nazwę ''Kuchara'', należących do wsi [[Kotórz Wielki]]. Jeden z nich położony był na terenie dzisiejszej Turawy, drugi znajdował się na terenie zajmowanym dziś przez [[Jeziora Turawskie|Jezioro Turawskie]]. Prawdopodobnie w [[1562]] roku, ówczesny właściciel tych dóbr – Georg von Koenigsfeld nadał folwarkowi, który obrał sobie za siedzibę, nazwę Turawa. W urbarzu Księstwa Opolskiego Turawa wymieniona jest pod nazwą Byczyna, jednak nazwa ta nie znajduje potwierdzenia w innych zapiskach, istniał za to w Turawie przysiółek pod nazwą Łyczyna. Osada wraz z przysiółkami Marszałki i Łyczyna należała wtedy w dalszym ciągu do Kotorza Wielkiego, a samodzielną miejscowością stała się dopiero w XVIII w. Wtedy to, w [[1712]] roku, okoliczne dobra zostały sprzedane przez Franciszka Karola von Blankovsky i stały się własnością Martina Scholtza von Loewencron z [[Kamieniec (województwo śląskie)|Kamieńca]] i [[Wieszowa|Wieszowy]], który rozpoczął budowę obecnego pałacu obok drewnianego zameczku. Jego syn, Józef, zmarł [[bezdzietność|bezdzietnie]] w [[1759]] i jego dobra przejęła [[wdowieństwo|wdowa]], Anna Barbara von [[Garnier]], która wyszła ponownie za mąż za Franciszka Adama hrabiego von Gaschin. Po jej śmierci w [[1804]] roku Turawa została własnością brata zmarłej, Franza Xawerego von Garnier. Od tej chwili aż do końca II wojny światowej właścicielami Turawy była rodzina von Garnier, która w [[1841]] otrzymała tytuł hrabiowski (hrabiowie nosili nazwisko ''von Garnier-Turawa''). W tych czasach Turawa liczyła 581 mieszkańców. Ostatnim właścicielem Turawy był Hubertus hrabia von Garnier-Turawa, wieloletni deputowany do pruskiego Landtagu (w latach 1925-1932), zmarły w [[1952]] roku w [[Unterwössen]] w Bawarii.

 

 

W latach 30. w [[Opole|Opolu]] powstał projekt budowy sztucznego zbiornika wodnego mającego z zadanie ochronę [[Opole|Opola]] przed powodzią. Hubertus von Garnier zaproponował w tym celu swoje ziemie na zachód od Turawy. By uzyskać zgodę na budowę w 1933 roku spotkał się w tej sprawie z [[Adolf Hitler|Adolfem Hitlerem]]. W [[1938]] roku budowa zbiornika została ukończona. W wyniku budowy pod wodą znalazło się kilka wsi w tym Zamoście. Jezioro zajmuje 22 km² powierzchni.