6 Armia (ZSRR): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
poprawa linków |
poprawa linków |
||
Linia 29:
Po raz pierwszy została utworzona 17 września 1939 roku w [[Kijowski Okręg Wojskowy (radziecki)|Kijowskim Specjalnym Okręgu Wojskowym]] z [[Winnicka Grupa Armijna|Winnickiej Grupy Armijnej]] (formacja wielkości korpusu)<ref>6. Armia – б. Восточная (первоначально - Винницкая, затем - Волочиская армейская группа КОВО (0000 Там же, а также "Другая война. 1939-1945". М., 1996, с.248.) КОВО. Lenskij 2001.</ref>.
We wrześniu 1939 roku wzięła udział w [[Agresja ZSRR na Polskę|radzieckiej inwazji na Polskę]]. Na początku wojny armia znajdowała się w dystrykcie lwowskim. Armia składała się w tym czasie z 6. i 37. Korpusu Strzeleckiego (który składał się z 80., 139. i 141. Dywizji Strzeleckiej), [[4 Korpus Zmechanizowany (ZSRR)|4.]] i 15. Korpusu Zmechanizowanego, 5. Korpusu Kawalerii, 4. i 6. Rejonu Umocnionego i pewnej ilości jednostek artyleryjskich i innych jednostek<ref>{{cytuj stronę | url = http://orbat.com/site/ww2/drleo/012_ussr/41_oob/kiev/army_06.html| tytuł = Rozkład sił 6. Armii w dniu 22 czerwca 1941 roku| data dostępu = 14 grudnia 2011| autor = Leo Niehorster| język = en}}</ref>. 6. Armia rozpoczęła swoją działalność w II wojnie światowej jako część radzieckiego [[Front Południowo-Zachodni (radziecki)|Frontu Południowo-Zachodniego]]. Dowództwo 6. Armii zostało rozwiązane 10 sierpnia 1941 roku po [[Bitwa
Została ona natychmiast na nowo sformowana razem z [[Front Południowy (radziecki)|Frontem Południowym]] na podstawie 48. Korpusu Strzeleckiego i innych jednostek i broniła zachodniego brzegu rzeki [[Dniepr]] na północny-zachód od [[Dniepropetrowsk]]a<ref>Bonn/Glantz, ''Slaughterhouse'', Aberjona Press, 2005, s. 311.</ref>. 1 września 1941 roku 6. Armia składała się ze 169., 226., 230., 255., 273. i 275. Dywizji Strzeleckiej, 26. i 28. Dywizji Kawalerii, 47. (15. Dywizja Strzelecka [[NKWD]]), 269., 274. i 394. Korpusowego Pułku Artylerii, 522. i 671. Pułku Artylerii rezerwy [[Stawka Najwyższego Naczelnego Dowództwa|Stawki]], 14., 27. i 8. Dywizji Pancernej<ref>tashv.nm.ru, [Skład bojowy Armii Czerwonej 1 września 1941 roku]. [dostęp 14 grudnia 2011].</ref>. Armia została przekazana Frontowi Południowo-Zachodniemu i wzięła udział obronie [[Donieckie Zagłębie Węglowe|Donbasu]], [[Operacja barwienkowsko-łozowska|operacji barwienkowsko-łozowskiej]] i [[
W lipcu 1942 roku armia została sformowana po raz trzeci z 6. Armii Rezerwowej, składając się tym razem z [[45 Dywizja Strzelecka (ZSRR)|45.]], [[99 Dywizja Strzelecka (ZSRR)|99.]], 141., 160., 174., 212., 219. i 309. Dywizji Strzeleckiej oraz 141. Brygady Strzeleckiej. Była przydzielona po kolei do frontów [[Front Woroneski|Woroneskiego]], Południowo-Zachodniego i [[3 Front Ukraiński|3. Ukraińskiego]]. W styczniu 1943 roku 6. Armia przedarła się przez linie obronne dywizji [[Alpini]] włoskiej [[8 Armia (Włochy)|8. Armii]] podczas [[Operacja Mały Saturn|operacji "Mały Saturn"]]. W styczniu 1944 roku armia brała udział w operacjach nikopolsko-krzywo rudzkiej i odesskiej oraz w zajęciu miast Bereznogowa i [[Snihuriwka|Snigorówka]]. Jednakże w czerwcu 1944 roku została ona rozwiązana ponownie i jeszcze raz sformowana w grudniu 1944 roku z połączonych oddziałów z [[3 Armia Gwardii|3. Armii Gwardii]] i [[13 Armia (ZSRR)|13. Armii]]. 1 stycznia 1945 roku 6. Armia składała się z 22. Korpusu Strzeleckiego (218. i 273. Dywizja Strzelecka), 74. Korpusu Strzeleckiego (181. i 309. Dywizja Strzelecka), 359. Dywizji Strzeleckiej, 77. Rejonu Umocnionego i innych jednostek wsparcia<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.tashv.nm.ru/BoevojSostavSA/1945/19450101.html| tytuł = Skład bojowy Armii Czerwonej 1 stycznia 1945 roku| data dostępu = 14 grudnia 2011| język = ru}}</ref>.
| |||