Czajka (łódź): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Linia 23:
 
== Bałtycka flotylla czajek ==
Choć czajki kojarzą się z Morzem Czarnym i [[Sicz Zaporoska|Siczą]], to już [[hetman]] [[Stanisław Koniecpolski (hetman)|Koniecpolski]] myślał o sprowadzeniu ich do [[Zatoka Gdańska|Zatoki Gdańskiej]]. Proponował sprowadzić 2000 kozaków z czajkami przez Dniepr, [[Prypeć (rzeka)|Prypecią]] aż za [[Pińsk]], a następnie przetransportować do [[Bug]]u i [[Wisła|Wisły]]. W czasie [[Wojna polsko-szwedzka 1626-1629|wojny polsko–szwedzkiejpolsko-szwedzkiej 1626-1629]], w czasach panowania [[Zygmunt III Waza|Zygmunta III Wazy]] pomysłu nie udało się zrealizować, ale plan ten powrócił podczas przygotowań [[Władysław IV Waza|Władysława IV Wazy]] do wojny przeciwko [[Szwecja|Szwecji]]. W 1635 roku król polecił wprowadzić plan Koniecpolskiego w życie. Pierwotnie planowano sprowadzić 500 kozaków, ale ostatecznie liczbę tę podwyższono do 1500. Dlatego zamiast 15 czajek, jak wstępnie planowano, trzeba było przygotować 30. Wiosną 1635 roku Władysław IV nakazał [[pułkownik]]owi [[Kozacy zaporoscy|zaporoskiemu]] [[Konstanty Wołk|Konstantemu Wołkowi]] (Костянтин Вовк), sprowadzić 1500 [[Kozacy rejestrowi|kozaków rejestrowych]] nad dolny [[Niemen]], do [[Prusy (kraina historyczna)|Prus]], gdzie miały już na nich czekać łodzie. 15 czajek przygotowano na Niemnie rękami doświadczonych w tym fachu kozaków, a w [[Kaliningrad|Królewcu]] wyposażono je w niezbędny sprzęt wojskowy. Pozostałe 15 wykonano adaptując zarekwirowane jednomasztowe [[Bat (łódź)|baty]]. Bazą flotylli czajek był Królewiec, który został odpowiednio uzbrojony i ufortyfikowany. Był on silną bazą morską w pobliżu zajętej przez Szwedów [[Bałtyjsk|Piławy]]. Pomimo drobnych sukcesów w walce ze Szwedami, [[rozejm w Sztumskiej Wsi]] ze Szwecją sprawił, że flotylla czajek stała się zbędna na [[Zalew Wiślany|Zalewie Wiślanym]] i kozacy zostali zawróceni na [[Zaporoże (kraina)|Zaporoże]]<ref>Tadeusz Górski: "Dzieje polskiej floty. Od Kazimierza Jagiellończyka do Augusta II Mocnego", Gdańsk 2007, ISBN 978-83-60597-04-0, s. 33–36</ref>.
 
== Zobacz też ==