Kiss (zespół muzyczny): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: zmiana szablonu {{Artysta muzyczny infobox}} na {{Zespół muzyczny infobox}} |
m →Rozłam (1980-1983): poprawa linków |
||
Linia 70:
Nastąpiła zmiana perkusisty. Nowym muzykiem stał się [[Eric Carr]]. Został on wybrany spośród 300 kandydatów. Swoją biografię wraz ze zdjęciami umieścił w przykuwającej wzrok jaskrawo pomarańczowej teczce, co było pomyślnym posunięciem. 1 lipca 1980 roku oficjalnie został drugim perkusistą Kiss. Początkowo planowano dać mu wygląd orła (the hawk), który nie spodobał się [[Gene Simmons|Gene]] (nazwał go przerośniętą kurą), więc stworzono nowy [[image]], który tym razem się przyjął – '''the foxa'''. Zadebiutował on w grupie podczas tournée promującego "[[Unmasked]]". Trasa koncertowa zaczynała się w USA, gdzie zespół dał tylko jeden koncert mający być rozgrzewką dla nowego perkusisty. Następnie trasa obejmowała Australię oraz Europę. Była to pierwsza trasa, która nie ruszyła po USA co zaskoczyło a także zdenerwowało wielu fanów, którzy byli niezwykle ciekawi nowego perkusisty.
Pierwszym longplayem przy którym współpracował Carr, był tzw. concept–album "[[Music from „The Elder”|(Music from) the Elder]]". Materiał jaki zawierał, stanowił radykalne odejście od typu muzyki tradycyjnie granej przez Kiss i zawierał kilka ballad nagranych z udziałem orkiestry i chóru. [[Paul Stanley]] zapowiadał płytę jako drugiego "[[Destroyer (album)|Destroyera]]". Zaangażowano nawet do projektu tego samego producenta – Boba Erzina. Niestety płyta okazała się na tyle odmienna, że wielu fanów po prostu odwróciło się od zespołu mając dość eksperymentów. Popularność Kiss spadała w USA, gdzie fani po trasie nie obejmującej ich kraju dostali dziwny koncept album. To przelało czarę goryczy.
W 1982 r. [[Ace Frehley]] przeżył wypadek samochodowy, podczas którego jego [[porsche]] wbiło się w ścianę z prędkością ponad 200 km/h. Spowodowało to jego kilkumiesięczną nieobecność i brak ingerencji w album "Creatures of the Night". Po nagraniu albumu, zespół przystąpił do krótkiej "trasy" promującej album, która obejmowała występy w telewizjach. Wszystkie występy w telewizji były grane z playbacku, jednakże fani siedzący w studiu zauważali, że Ace ma problemy z właściwym wygrywaniem solówek. Po tej krótkiej "trasie" zespół podjął decyzję o ostatecznym odejściu z zespołu Ace'a, co było spowodowane także innymi czynnikami z przeszłości (m.in. problemy z alkoholem). Ace Frehley opuścił zespół, później zakładając własną formację [[Frehley's Comet]]. Jego ostatnim publicznym występem była konferencja prasowa w Hollywood 28 Grudnia 1982. Dzień później zespół ruszył w trasę, na której zastąpił go [[Vinnie Vincent|Vincent Cusano]] ([[Vinnie Vincent]]), którego Simmons i Stanley zaangażowali do nagrywania "[[Creatures of the Night]]". Wcześniej jednak, w maju 1982 r. ukazał się album "Killers". Była to składanka, zawierająca cztery nie publikowane dotychczas utwory. W jej przygotowaniu brał udział współpracujący już wcześniej z grupą [[Bob Kulick]]. [[Creatures of the Night]] zawierało całkowicie premierowy materiał, w którym brało udział kilku gitarzystów studyjnych: Bob Kulick, Vinnie Vincent, Adam Mitchell (przyjaciel Paula, grał w utworze "Creatures Of The Night") oraz dodatkowo Steve Farris zagrał solo w "Creatures Of The Night". Jednak to [[Vinnie Vincent]] został w zespole na stałe, by ruszyć z zespołem w trasę mającą uczcić 10 lat istnienia grupy oraz nową płytę. Popularność zespołu zaczęła mocno przygasać. Muzycy byli na tyle rozczarowani swoją trasą koncertową na 10. rocznicę, że przerwali ją koncertem w [[Brazylia|Brazylii]]. Ostatni koncert tej trasy, a także ostatni koncert w maskach miał miejsce w [[São Paulo]] na Morumbi Estadio dnia 25.06.1983.
| |||