Władimir Łazariewicz: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Życiorys: poprawa linków |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 28:
W latach 1903-06 był słuchaczem [[Wileńska Szkoła Wojskowa|Wileńskiej Szkoły Junkrów Piechoty]], a w l. 1909-1912 − [[Mikołajewska Akademia Sztabu Generalnego|Mikołajewskiej Akademii Sztabu Generalnego]]. W czasie [[I wojna światowa|I wojny światowej]] podpułkownik.
W 1918 dobrowolnie wstąpił do Armii Czerwonej. Walczył w wojnie domowej 1918–1920 na stanowiskach: szef sztabu 4 Armii (listopad 1918 – marzec 1919), w Południowej Grupie Wojsk Frontu Wschodniego (marzec – maj 1919), dowódca [[4 Armia (RFSRR)|4 Armii]] (maj – listopad 1919). Uczestniczył w kontrnatarciu przeciwko wojskom gen. [[Aleksandr Kołczak|A. Kołczaka]].
Od listopada 1919 do marca 1920 szef sztabu [[Front Zachodni (1919)|Frontu Zachodniego]]. Potem dowodził [[3 Armia (RFSRR)|3 Armią]] Frontu Zachodniego (czerwiec – październik 1920), [[4 Armia (RFSRR)|4 Armią]] Frontu Południowego (październik 1920 – luty 1921). Brał udział w [[wojna polsko-bolszewicka|wojnie polsko-bolszewickiej]] 1920. Odznaczył się w walkach pod [[Warszawa|Warszawą]]. Zdołał ocalić swoje dywizje w walkach nad [[Wisła|Wisłą]]. Nie spełnił oczekiwań w [[bitwa nad Niemnem|bitwie nad Niemnem]]. Podczas bitwy pod Krwawym Borem utracił łączność ze swoją armią, co w znacznej mierze zdecydowało o rozmiarach jej kęski w walkach pod Lidą.
| |||