Intelligenzaktion: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Wycofano ostatnią zmianę treści (wprowadzoną przez 37.30.98.163) i przywrócono wersję 41295063 autorstwa Dreamcatcher25
linki zewnętrzne
Linia 14:
Intelligenzaktion, zwana także ''Flurbereiningung'' („Akcja Oczyszczenia Gruntu”) lub ''Direkteaktion'' (pol. „akcja bezpośrednia”), była jedynie małą częścią wielkiego planu [[germanizacja|germanizacyjnego]] przygotowanego m.in. dla terenów okupowanej Polski zwanego przez Niemców ''Generalplan Ost'' („[[Generalny Plan Wschodni]]”). Żeby w łatwiejszy sposób przejąć kontrolę nad podbitym terytorium oraz osłabić lub całkowicie ustrzec się w przyszłości przed ewentualną działalnością konspiracyjną opracowano plan zniszczenia i eksterminacji polskiej warstwy przywódczej, inteligencji, elity kulturalnej, politycznej, religijnej oraz warstwy posiadaczy i kapitalistów polskich. Dla Polski nie przewidywano w niemieckich planach żadnej formy ustanowienia protektoratu lub rządu satelickiego wobec III Rzeszy złożonego z Polaków, a jedynie niemiecki zarząd. Potwierdzenie tego znajduje się w protokole pierwszej narady szefów głównych urzędów policyjnych i dowódców operacyjnych z dnia 7.09.1939 roku, które odbyło się w [[Berlin]]ie. ''„Dla Polski nie jest przewidziany żaden rząd protektoratu, lecz całkowicie niemiecki zarząd (...) Przywódcza warstwa ludności w Polsce powinna zostać w takim stopniu, jak to jest możliwe, unieszkodliwiona”{{r|Człowiek człowiekowi Niszczenie}}.'' W ten sposób cała wyższa warstwa społeczeństwa polskiego stała się zbędna dla nazistów i postanowili się jej pozbyć. Najbardziej wprost określił to [[Martin Bormann]] w swoich tajnych notatkach ze spotkania z Hitlerem, które odbyło się w 1940 roku z udziałem gubernatora [[Hans Frank|Hansa Franka]]:
 
::: ''„...[[Generalne Gubernatorstwo]] jest naszym rezerwuarem siły roboczej do prostych prac (cegielnie, budowa dróg, itd., itp.) (...) Należy bezwarunkowo zwrócić uwagę na to, że nie może być żadnych „polskich panów”; gdzie są tacy polscy panowie, mają być oni, choćby nie wiem jak twardo to zabrzmiało, zabici(...) Führer musi podkreślić jeszcze raz, że dla Polaków może być tylko jeden pan i jest nim Niemiec, dwóch panów obok siebie nie może być i nie ma na to zgody, dlatego wszyscy przedstawiciele polskiej inteligencji mają zostać zabici. To brzmi twardo, ale takie jest prawo życia.”'' [[Martin Bormann]], 2.10.1940{{r|Człowiek człowiekowi Niszczenie}}
 
Po eliminacji tej elity polskiego społeczeństwa oraz stłumieniu siłą wszelkich przejawów oporu zamierzano sprowadzić resztę populacji do roli niewolników, którzy będą wykonywali proste czynności w służbie dla rasy panów, za których się uważali Niemcy{{r|Nowa Encyklopedia Powszechna}}. Polaków podobnie jak inną ludność [[Słowianie|słowiańską]] [[niemiecka nazistowska polityka rasowa]], opierająca się na założeniach [[eugenika|eugeniki]], określała jako „niższe rasy słowiańskie – [[Untermensch|podludzi]]” (niem. ''slawische Untermenschen'').