Stanisława Leszczyńska: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Młodość: z dyskusji |
|||
Linia 4:
Stanisława Leszczyńska była córką Jana i Henryki Zambrzyckich. Jej ojciec trudnił się stolarstwem, a matka pracowała w fabryce włókienniczej "[[Fabryka Izraela Poznańskiego w Łodzi|I.K. Poznański]]". W 1908 roku Stanisława wyjechała wraz z całą rodziną do Rio de Janeiro, gdzie mieszkała jej bliska krewna ze strony matki. Do kraju powróciła w 1910, podejmując przerwaną wyjazdem naukę w progimnazjum, które ukończyła w 1914. W czasie I wojny światowej pracowała w Komitecie Niesienia Pomocy Biednym.
17 października 1916 poślubiła Bronisława Leszczyńskiego (ur. 1888), zecera, z którym miała
Leszczyńscy tuż przed wybuchem II wojny światowej mieszkali w Łodzi na [[Bałuty|Bałutach]], przy ul. Żurawiej 7. Gdy na tym terenie powstało getto żydowskie, przeprowadzili się na pobliską ul. Wspólną 3.
| |||