José Santos Zelaya: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Dodano kategorię "Odznaczeni Orderem Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny z Vila Viçosa" za pomocą HotCat |
poprawa linków do przek., WP:SK, szablon |
||
Linia 3:
| grafika = [[Plik:JZelaya.jpg|200px|José Santos Zelaya]]
| opis grafiki =
| data urodzenia =
| miejsce urodzenia =
| data śmierci =
| miejsce śmierci =
| funkcja = [[Prezydenci Nikaragui|Prezydent Nikaragui]]
| partia =
Linia 13:
| poprzednik = [[Joaquín Zavala]]
| następca = [[José Madriz]]
| odznaczenia = {{order|OVV|KW}}
| commons = Category:José Santos Zelaya
| quote =
}}
{{Polityka Nikaragui}}
'''José Santos Zelaya''' (ur. [[1 października]] [[1853]] w [[Managua
== Biografia ==
Urodził się w zamożnej rodzinie plantatorów kawy. Ukończył szkołę w [[Granada|Granadzie]], następnie kontynuował edukację we [[Francja|Francji]]. Po powrocie do Nikaragui w 1876 roku rozpoczął aktywną działalność polityczną, występując przeciwko rządzącym krajem konserwatystom. Na początku lat dziewięćdziesiątych XIX-tego wieku w łonie Partii Konserwatywnej zaczęły nasilać się konflikty wewnętrzne, doprowadzając do upadku rządu [[Roberto Sacasa|Roberto Sacasy]]. W rezultacie konserwatyści stracili władzę i w lipcu 1893 roku Zelaya objął urząd prezydenta. Nowy prezydent przystąpił do realizacji ambitnego planu robót publicznych, budowy nowych szkół i podniesienia wynagrodzenia nauczycieli. Podjęto prace nad rozbudową sieci dróg i połączeń kolejowych. Wiele uwagi poświęcił Zelaya poprawie sytuacji rolnictwa i rozbudowie Managui.
W swoich działaniach politycznych Zelaya nie krępował się zbytnio regułami demokracji. Za pomocą fałszerstw i nadużyć zapewniał sobie regularne zwycięstwa w kolejnych wyborach prezydenckich. Od zagranicznych przedsiębiorców bez skrępowania pobierał łapówki w zamian za przyznawanie im różnych koncesji i przywilejów. Na arenie międzynarodowej podjął próbę podporządkowania innych krajów Ameryki Środkowej. W 1906 roku odmówił wzięcia udziału w konferencji państw środkowoamerykańskich w [[San José (prowincja San José)|San José]] i rozpoczął działania wojenne przeciwko [[Honduras]]owi. Jego wojska zajęły stolicę Hondurasu [[Tegucigalpa|Tegucigalpę]] i obaliły rząd tego kraju. Następnie Zelaya skierował się przeciwko [[Salwador]]owi, próbując wywołać w tym kraju rewolucję. Posunięcia te doprowadziły do interwencji [[Stany Zjednoczone|Stanów Zjednoczonych]], które w 1907 roku zwołały w [[Waszyngton]]ie kolejną konferencję państw Ameryko Środkowej, która podjęła rezolucję nakazującą zakończenie wszelkich sporów. Zelaya jednak złamał to porozumienie. Wówczas władze amerykańskie postanowiły poprzeć w Nikaragui konserwatystów i doprowadzić do jego obalenia. W 1909 roku po rozstrzelaniu przez władze nikaraguańskie dwóch amerykańskich najemników, Stany Zjednoczone zerwały stosunki dyplomatyczne z Nikaraguą. W grudniu 1909 roku wsparta przez Stany Zjednoczone koalicja państw środkowoamerykańskich zmusiła Zelayę do ustąpienia ze stanowiska. Były prezydent wyjechał z Nikaragui. Początkowo schronił się w [[Meksyk]]u, potem zamieszkał w Nowym Jorku.
Linia 30:
{{Kontrola autorytatywna}}
{{
[[Kategoria:Nikaraguańscy generałowie]]
[[Kategoria:Politycy Partii Liberalnej (Nikaragua)]]
| |||