Strategic Arms Limitation Treaty (I): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne merytoryczne |
Dodanie "Geneza" |
||
Linia 4:
W rzeczywistości układ ten stał się porażką USA, ponieważ naruszył równowagę strategiczną na korzyść ZSRR{{fakt|data=2011-07}}. Późniejszy marszałek [[Nikołaj Ogarkow]] przekonał Amerykanów, że nowy radziecki pocisk [[UR-100]] (SS-11) jest bronią defensywną i jako taki nie podlega reżimowi tego traktatu (co mijało się z prawdą).
== Geneza ==
Dialog radziecko-amerykański objął przede wszystkim kwestie wojskowe. Obie strony miały bowiem świadomość, że żywiołowy wyścig zbrojeń jądrowych wykracza poza próg racjonalności użycia nagromadzonych arsenałów, ale nie wyklucza wybuchu straszliwej wojny i staje się coraz bardziej uciążliwy ekonomicznie. „Równowaga strachu" stawała się coraz droższa i bardziej ryzykowna. Szybko zmieniająca się ilośd i jakośd bomb jądrowych, rakiet, okrętów podwodnych i systemów antyrakietowych nie dawała pewności żadnej ze stron. Nie było możliwości wzajemnego kontrolowania zapasów jądrowych bomb i głowic, można było jednak kontrolować środki ich przenoszenia.<ref>{{Cytuj książkę|nazwisko = Kukułka|imię = Józef|tytuł = HISTORIA WSPÓŁCZESNA STOSUNKÓW MIĘDZYNARODOWYCH 1945-1996
Wydanie H, poprawione i rozszerzone|rok = 1996|wydawca = SCHOLAR|miejsce = Warszawa|strony = 200|isbn = 83-85838-78-3}}</ref>{{Układy związane z kontrolą zbrojeń}}
{{Zimna wojna}}
| |||