Roman Szymański (generał): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne, infobox, kat. |
drobne merytoryczne |
||
Linia 28:
Roman Władysław Szymański urodził się 26 lipca 1895 roku. W czasie [[I wojna światowa|I wojny światowej]] walczył w Legionach Polskich. Wojnę rozpoczął jako żołnierz 2 plutonu [[Pierwsza Kompania Kadrowa|1 Kompanii Kadrowej]], a następnie oficer [[6 Pułk Piechoty Legionów|6 Pułku Piechoty Legionów]]. 11 listopada 1915 roku został awansowany na [[Chorąży|chorążego]], a 1 kwietnia 1917 roku na [[podporucznik]]a<ref>Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich w dniu oddania Legionów Polskich Wojsku Polskiemu (12 kwietnia 1917), Warszawa 1917, s. 24.</ref>. W lipcu 1917 roku, po [[Kryzys przysięgowy|kryzysie przysięgowym]], wstąpił do [[Polska Siła Zbrojna|Polskiej Siły Zbrojnej]] i został przydzielony do [[7 Pułk Piechoty Legionów|1 Pułku Piechoty]] w Ostrowi Mazowieckiej.
Po zakończeniu działań wojennych pełnił służbę w [[Wielkopolska Szkoła Podchorążych Piechoty|Wielkopolskiej Szkole Podchorążych Piechoty]], która 1 sierpnia 1922 roku została przekształcona w [[Oficerska Szkoła dla Podoficerów|Oficerską Szkołę dla Podoficerów]] w Bydgoszczy. 13 listopada 1923 roku został powołany do [[Wyższa Szkoła Wojenna|Wyższej Szkoły Wojennej]] w Warszawie, w charakterze słuchacza IV Kursu Normalnego 1923-1925<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 71 z 13 listopada 1923 roku, s. 750.</ref>. 1 grudnia 1924 roku awansował na [[major]]a ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 roku i 102. lokatą w korpusie oficerów piechoty<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 734.</ref>. W czerwcu 1927 roku został przeniesiony do [[Dowództwo Okręgu Korpusu nr X w Przemyślu|Dowództwa Okręgu Korpusu Nr X]] w Przemyślu na stanowisko szefa Wydziału Ogólno Organizacyjnego<ref>''Rocznik Oficerski 1928'', Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1928, s. 122, 175.</ref>. W 1931 roku odbywał praktykę liniową w [[48 Pułk Piechoty Strzelców Kresowych|48 Pułku Piechoty Strzelców Kresowych]] w Stanisławowie na stanowisku dowódcy batalionu<ref>Lista oficerów dyplomowanych (stan z dnia 15 kwietnia 1931 roku), Sztab Główny, Drukarnia Sztabu Generalnego, Warszawa 1931, s. 9.</ref><ref>''Rocznik Oficerski 1932'', Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1932, s. 27, 576.</ref>. W grudniu 1932 roku otrzymał przeniesienie do składu osobowego inspektora armii generała dywizji [[Stefan Dąb-Biernacki|Stefana Dąb-Biernackiego]] w Wilnie na stanowisko II oficera sztabu<ref>Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 414.</ref>. W kwietniu 1937 roku został przeniesiony do [[6 Pułk Piechoty Legionów|6 Pułku Piechoty Legionów]] w Wilnie na stanowisko zastępcy dowódcy pułku.
Po przegranej kampanii przedostał się do Francji. Od czerwca 1940 roku do grudnia 1941 roku pełnił służbę w Sztabie [[7 Brygada Kadrowa Strzelców|7 Brygady Kadrowej Strzelców]] na stanowisku szefa Oddziału III Operacyjnego. Następnie został skierowany do [[Polskie Siły Zbrojne w ZSRR (1941-1942)|Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR]]. W marcu 1942 roku został zastępcą komendanta Ośrodka Organizacyjnego Armii, a w styczniu 1943 roku komendantem Ośrodka Wyszkolenia Piechoty, wchodzącego w skład Centrum Wyszkolenia Armii. W grudniu 1943 roku został mianowany dowódcą [[2 Brygada Strzelców Karpackich|2 Brygady Strzelców Karpackich]]. 1 marca 1944 roku awansował na [[pułkownik]]a w korpusie oficerów piechoty. W maju 1944 roku na czele 2 BSK walczył w [[Bitwa pod Monte Cassino|bitwie pod Monte Cassino]]. We wrześniu 1944 roku objął stanowisko komendanta [[Wyższa Szkoła Wojenna|Wyższej Szkoły Wojennej]] w Eddleston, w Szkocji. Obowiązki komendanta W.S.Woj. wykonywał do października 1946 roku. W latach 50. XX wieku sprawował obowiązki szefa [[Sztab Generalny Wojska Polskiego|Sztabu Głównego]]. 19 marca 1963 roku Prezydent RP [[August Zaleski]] awansował go na generała brygady. W latach 60. XX wieku pełnił funkcję kanclerza Kapituły Krzyża Orderu Wojennego Virtuti Militari. Zmarł 22 grudnia 1974 roku w Londynie<ref>Wojskowy Przegląd Historyczny Nr 1-2 (72), Warszawa 1975, s. 700.</ref>. Pochowany na [[Cmentarz North Sheen|cmentarzu North Sheen]].
| |||