Doktor: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Zasady przyznawania w Polsce: Poprawiono gramatykę Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z aplikacji mobilnej |
m Wycofano edycje użytkownika 213.199.214.161 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Michał Sobkowski. |
||
Linia 3:
== Zasady przyznawania w Polsce ==
W Polsce
Dysertacja doktorska powinna stanowić oryginalne rozwiązanie problemu naukowego lub artystycznego oraz wykazywać ogólną wiedzę teoretyczną kandydata w danej [[dyscyplina naukowa|dyscyplinie naukowej]] lub artystycznej, a także umiejętność samodzielnego prowadzenia pracy naukowej lub artystycznej. Rozprawa ta jest opracowywana i pisana pod kierunkiem promotora ([[łacina|łac.]] ''promoveo'' – „posuwać, przesuwać naprzód”), którym może być [[habilitacja|samodzielny pracownik nauki]], wyznaczony przez uprawnione do tego gremium. Obrona dysertacji jest publiczna, tzn. termin jej jest ogłaszany i każdy ma prawo w niej uczestniczenia oraz zadawania pytań [[doktorant]]owi dotyczących tematu [[praca dyplomowa|pracy doktorskiej]]. Formalnie przewód doktorski jest zamykany przysięgą doktorską (w której treści zawarte jest przyrzeczenie poszukiwania [[prawda|prawdy]] i niesprzeniewierzania się zasadom [[etyka|etyki]] naukowej).
Linia 9:
Wyższym stopniem naukowym jest stopień naukowy doktora [[habilitacja|habilitowanego]]. Nadawany jest w drodze przewodu habilitacyjnego, do którego może być dopuszczona osoba, która posiada stopień naukowy doktora i wniosła udokumentowany ([[publikacja naukowa|publikacje]] w [[czasopismo naukowe|czasopismach naukowych]], wydanie [[książka|książki/ek]] naukowej) znaczny wkład naukowy lub artystyczny.
Zasady przyznawania stopnia naukowego doktora i doktora habilitowanego w Polsce określa [[ustawa]] z 2003 r. o stopniach i tytułach (naukowych i w zakresie sztuki)<ref>Ustawa z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz stopniach i tytule w zakresie sztuki. {{Dziennik Ustaw|rok=2003|numer=65|pozycja=595}}.</ref>, znowelizowana ustawą z 2011 r.<ref>Ustawa z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym, ustawy o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki oraz o zmianie niektórych innych ustaw. {{Dziennik Ustaw|rok=2011|numer=84|pozycja=455}}.</ref>. Poprzednie polskie uregulowania nie wymagały bezwzględnie posiadania przez kandydata tytułu zawodowego magistra lub równorzędnego (choć zasada ta zazwyczaj była przestrzegana) i zdarzały się nadzwyczajne przypadki nadawania stopnia naukowego doktora
== Stopień doktora w innych krajach ==
|