Edward Wittig: Różnice pomiędzy wersjami

We wczesnym okresie swojej twórczości tworzył rzeźby symboliczne -– wykazujące pewne wpływy [[August Rodin|Auguste Rodina]], widoczne we wrażliwym modelunku powierzchni bryły, z czasem jednak zdecydował się na klarowny układ kompozycji oparty na mocnych kontrastach jasno rozgraniczonych brył.

Od [[1910]] roku artysta począł się już programowo skłaniać ku tak zwanemu nowemu [[klasycyzm]]owi, ogólnoeuropejskiej tendencji stanowiącej reakcję na rodinizm w rzeźbie. Swe artystyczne credo zawarł w "''Odczycie o rzeźbie"'' z [[1915]] roku - piętnował tam szerzące się w polskiej sztuce naśladownictwa Rodina i wzywał do nawiązania do tradycji. Jego monumentalny styl cieszył się w dwudziestoleciu międzywojennym wielkim uznaniem. W dziełach Wittiga upatrywano "złotego środka" pomiędzy tradycją akademicką a nowatorskimi, dążącymi do syntezy prądami artystycznymi. W [[1936]] został odznaczony Złotym [[Wawrzyn Akademicki|Wawrzynem Akademickim]] [[Polska Akademia Literatury|Polskiej Akademii Literatury]] ''za wybitne zasługi dla polskiej sztuki w ogóle''<ref>Rocznik Polskiej Akademii Literatury, [[Warszawa]] [[1937]], s. 263.</ref>.