Maria Helena Kelles-Krauz: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Lowdown (dyskusja | edycje)
ksiazka
m drobne redakcyjne
Linia 61:
Córka Antoniego i Eleonory Nynkowskich. Rodzinny dom jego żony znajdował się przy ul. Szerokiej (ob. ulica Józefa Piłsudskiego) w [[Radom]]iu. Posiadała tytuł [[baron]]owej. Uczyła się w Prywatnych Wyższych Kursach Handlowych dla Kobiet Józefy Siemiradzkiej w Warszawie. Od 1898 należała do [[Polska Partia Socjalistyczna – Frakcja Rewolucyjna|Polskiej Partii Socjalistycznej – Frakcja Rewolucyjna]]<ref name="wan">{{Cytuj stronę | url = http://www.przeglad-socjalistyczny.pl/opinie/aziemski/929-pps | tytuł = Kobiety PPS | autor = [[Danuta Waniek]] | data dostępu = 2015-03-24}}</ref>. Od 1900 pracowała w Towarzystwie Rolniczym Radomskim. Studiowała przyrodę na [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytecie Jagiellońskim]]<ref name="wan" />.
 
1 października 1904 jej mężem został [[Stanisław Kelles-Krauz]] (1883-1965). W związku ze studiami i pracą męża, od 1904 przebywali w Wiedniu, od 1905 zamieszkiwali w Krakowie, od 1909 w [[Kosów (miasto)|Kosowie]]), gdzie Maria prowadziła bibliotekę i księgowość w Zakładzie Przyrodolecznictwa [[Apolinary Tarnawski|Apolinarego Tarnawskiego]]), od 1910 do 1911 w Paryżu, po czym powrócili do Radomia. Podczas I wojny światowej pod nieobecność męża, pracowała w Komitecie Obywatelskim. Od 1915 do 1919 była przewodniczącą Ligi Kobiet Pogotowia Wojennego w Radomiu.
 
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w marcu 1919 roku Maria i Stanisław uzyskali mandat radnych Rady Miasta Radomia. W późniejszych latach istnienia [[II Rzeczpospolita|II RzeczpospolitejRzeczypospolitej]] uzyskiwali reelekcję. Maria pełniła funkcję ławnika odpowiedzialnego za oświatę. Jako pierwsza kobieta w Polsce została przewodniczącą rady miejskiej, po tym jak kobiety uzyskały prawa wyborcze (dwukrotnie, w 1919 i w 1923, pełniła urząd do 1926). Z jej inicjatywy została utworzona Miejska Biblioteka Publiczna w Radomiu. Działała w ramach [[Polska Partia Socjalistyczna|Polskiej Partii Socjalistycznej]]<ref name="wan" />.
 
Po wybuchu II wojny światowej i aresztowaniu jej męża, trudniła się wyrobem mydła w domowych warunkach. W ich mieszkaniu odbywały się [[tajne komplety]]. Po zakończeniu wojny ponownie ponownie pracowała jako ławnik w radomskim wydziale oświatowym. Od 1946 wyjechała do [[Dania|Danii]], gdzie jej mąż objął funkcje dyplomatyczne. Tam nauczyła się [[Język duński|języka duńskiego]] i tłumaczyła tamtejszą literaturę. Ponadto była tłumaczką j. rosyjskiego. W 1954 wraz z mężem powrócili do Polski i osiedli w Warszawie.
 
W 1927 otrzymała [[Order Odrodzenia Polski|Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]]<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Odznaczenia | czasopismo = [[Gazeta Lwowska (1810-1939)|Gazeta Lwowska]] | strony = 1 | data = Nr 103 z 6 maja 1927 | url = http://jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/plain-content?id=39109}}</ref>.