Mówią Wieki: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
od 1992 r.pismo wydaje Oficyna Wydawnicza "Mówią wieki" założona przez Bogdana Boruckiego, a przede wszystkim przez profStefana Mellera, który scedował swe udziały na rzecz Józefa Chajna. Obecnie na mocy umowy licenncyjnej pismo wydaje Bellona.SA
WP:SK, drobne techniczne
Linia 5:
| opis_grafiki =
| częstotliwość = miesięcznik
| wydawca = Dom Wydawniczy "[[Bellona (wydawnictwo)|Bellona]]"
| kraj = {{PaństwoL|POL}}
| odpowiednik =
Linia 23:
== Organizacja ==
Funkcję [[redaktor naczelny|redaktora naczelnego]] pisma sprawowali:
* [[Maria Bogucka]] (1958 - 19761958–1976)
* [[Bożena Krzywobłocka]] (1976 - 19771976–1977)
* [[Eugeniusz Duraczyński]] (1977-19901977–1990)
* [[Stefan Meller]] (1990 - 19941990–1994)
* [[Jerzy Kochanowski (historyk)|Jerzy Kochanowski]] (1995)
* [[Jarosław Krawczyk]] (1995 - 20141995–2014)
* [[Michał Kopczyński]] (od 2014)
Z miesięcznikiem współpracowali m.in.: [[Tadeusz Manteuffel]], [[Aleksander Gieysztor]], [[Jerzy Holzer]], [[Barbara Grochulska]], [[Andrzej Garlicki]], [[Ewa Wipszycka]], [[Stefan Kieniewicz]], [[Antoni Mączak]], [[Andrzej Wyrobisz]], [[Andrzej Zahorski]], [[Benedykt Zientara]], [[Janusz Tazbir]], [[Henryk Samsonowicz]], [[Bronisław Geremek]], [[Karol Modzelewski]].
Linia 41:
 
== Historia ==
Magazyn Historyczny „Mówią Wieki” powstał w roku 1958 na fali [[Odwilż gomułkowska|popaździernikowej odwilży]]. Przez pół wieku nieprzerwanego istnienia „Mówią Wieki” było jedną ze szkół polskiej historiografii. Pisali tu historycy o liczących się nazwiskach w dyscyplinie historycznej; wielu z nich debiutowało na łamach czasopisma.
 
Pierwszym redaktorem naczelnym „Mówią Wieki” była prof. [[Maria Bogucka]], później pismem kierowali m.in. [[Eugeniusz Duraczyński]] i [[Stefan Meller]]. W roku 1992, po wycofaniu się [[Wydawnictwo „Nasza Księgarnia”|Naszej Księgarni]] z wydawania pisma, Stefan Meller założył spółkę Oficyna Wydawnicza „Mówią Wieki”, która podtrzymała istnienie Magazynu.
 
W roku 1998 współwydawania „Mówią Wieki” podjęło się [[Wydawnictwo Naukowe PWN|PWN]], a od roku 2001 – [[Bellona (wydawnictwo)| Bellona]].
 
== Działalność edukacyjna ==
Linia 53:
Specjalnością „Mówią Wieki” są numery monograficzne poświęcone dziejom i kulturze innych narodów, historii miast polskich czy historii wojskowości. Wydano więc zeszyty opowiadające o historii Francji, Szwecji, Rosji, Ukrainy, Wielkiej Brytanii, Czech, Niemiec i RPA. Na łamach czasopisma zaprezentowano historię Torunia, Tarnowa, Bielska-Białej, Skierniewic, Krakowa, Radomia, Elbląga a także regionu świętokrzyskiego. Dziejom wojen i wojskowości poświęcone były numery o zdobyciu Monte Cassino, kampanii 1812 r., Powstaniu Styczniowym, Powstaniu Warszawskim (w dwóch edycjach), wojnie polsko-bolszewickiej czy Powstaniu w warszawskim getcie. Opracowano również numery specjalne poświęcone dwusetnej rocznicy powstania Księstwa Warszawskiego czy osiemdziesięcioleciu Polskiego Radia.
 
Oficyna Wydawnicza „Mówią Wieki” wydaje serię pamiętników wojennych, w której ukazały się m.in. Pamiętniki wojskowe 1812 – 18141812–1814 Józefa Grabowskiego, Pamiętniki gubernatora Kronsztadu Tomasza Parczewskiego i Siedem lat w Rosji i na Syberii Romana Dyboskiego. W przygotowaniu są dwa polskie pamiętniki z czasów I wojny światowej.
 
Oficyna współtworzyła również dodatki historyczne do wysokonakładowych pism. Wraz z „Dziennikiem Zachodnim” – „Tysiąclecie”, „Historia Śląska”, z „Gazetą Wyborczą” – „Banknoty polskie”, z „Rzeczpospolitą” – „Zwycięstwa oręża polskiego”, „Chwała oręża polskiego”, „Bitwy świata”, „Batalie i wodzowie wszech czasów”, „Odkrywcy i wynalazcy”, „Żydzi polscy” i „Władcy Polski”. Z wydawnictwem Hachette-Livre Polska publikuje zaadaptowaną dla polskiego czytelnika wersję „Ilustrowanej historii świata” oraz wydaje cykl „Władcy Polski” i „Wojsko Polskie”.
 
== Linki zewnętrzne ==
* [http://www.mowiawieki.pl/ stronaStrona domowa czasopisma]
 
[[Kategoria:Polskie czasopisma historyczne]]
[[Kategoria:Czasopisma popularnonaukowe]]
[[Kategoria:Miesięczniki w Polsce]]