'''Aleksiej Gieorgijewicz Stiefanow''' ([[język rosyjski|ros.]] Алексей Георгиевич Стефанов, ur. [[1902]] w [[gubernia kałuska|guberni kałuskiej]], zm. [[1967]] w [[Moskwa|Moskwie]]) – funkcjonariusz [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|radzieckich]] służb specjalnych, generał major.
Syn [[Rosjanie|rosyjskiego]] stolarza,. W 1919 skończył techniczną szkołę zawodową w [[Kozielsk]]u, pracował w szkole rzemieślniczej. Od stycznia 1921 do marca 1922 kierownik wydziału organizacyjnego powiatowego komitetu [[Komsomoł]]u w Kozielsku, od marca 1922 do marca 1924 sekretarz odpowiedzialny powiatowego komitetu Komsomołu w Kozielsku, od kwietnia 1924 do grudnia 1930 służył w wojskach pogranicznych [[OGPU]] jako [[politruk]]. Od sierpnia 1924 członek [[RKP(b)]]/[[WKP(b)]], od maja 1930 do lutego 1932 propagandzista komórki WKP(b) w moskiewskiej fabryce "Elektroswiet", od lutego do października 1932 sekretarz komórki partyjnej w tej fabryce, od października 1932 do października 1933 instruktor wydziału organizacyjnego rejonowego komitetu WKP(b) w Moskwie, później instruktor rejonowego komitetu wykonawczego. Od 28 lutego 1939 do 7 marca 1941 specjalny pełnomocnik [[NKWD]] ZSRR, od 9 marca 1939 major, a od 14 marca 1940 starszy major bezpieczeństwa państwowego, od 7 marca do 11 sierpnia 1941 zastępca szefa Wydziału Kadr i szef Specjalnej Inspekcji [[NKGB]] ZSRR, od 11 sierpnia 1941 do marca 1946 zastępca szefa Wydziału Kadr i szef Inspekcji Specjalnej NKWD ZSRR, 14 lutego 1943 awansowany na komisarza bezpieczeństwa państwowego, a 9 lipca 1945 na generała majora. Od marca 1946 do marca 1947 zastępca szefa Wydziału Kadr i szef Specjalnej Inspekcji [[Ministerstwo Spraw Wewnętrznych ZSRR|MWD ZSRR]], od 8 marca 1947 do maja 1953 zastępca szefa Wydziału Więziennictwa MWD ZSRR, później zastępca szefa Centralnego Archiwum Państwowego [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]], 1956 szef sztabu Miejskiej Obrony Powietrznej Obiektów Głównego Zarządu Archiwów MWD ZSRR, 25 lipca 1956 zwolniony ze służby.
