Henryk IV Wielki: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
szablon
m →‎Król Francji: drobne merytoryczne
Linia 82:
5 sierpnia 1589 roku Karol Gwizjusz, diuk Mayenne, ogłosił królem kardynała Karola de Bourbon. Roszczenia do tronu francuskiego zgłosił Karol Emanuel, książę Sardynii, po kądzieli wnuk Franciszka I. Hiszpański król Filip II planował osadzić na francuskim tronie swoją córkę Izabelę, po kądzieli wnuczkę Henryka II. Krótko po objęciu tronu Henryka IV uznały m.in. [[Republika Zjednoczonych Prowincji]], Szkocja i Anglia, kantony szwajcarskie i Wenecja. W kraju Nawarczyka poparła stosunkowa duża liczba księży katolickich oraz zamożne mieszczaństwo<ref>J. Baszkiewicz, ''Henryk IV Wielki'', Warszawa 1995, s. 168.</ref>.
 
21 września 1589 pod Arques Henryk IV pokonał ligowców dowodzonych przez diuka Mayenne. Udało mu się utrzymać port Dieppe, a 1 listopada 1589 rozpoczął szturmować Paryż. Wobec groźby nadejścia głównych sił ligowców, wycofał się spod stolicy. Zimą 1590 zajął kilka miast w Normandii, a 1514 marca 1590 pod Ivry odniósł zdecydowane zwycięstwo nad diukiem Mayenne. Początkiem maja 1590 rozpoczął głodową blokadę Paryża. Po kilku miesiącach został zmuszony przez armię Aleksandra Farnese i diuka Mayenne do zaprzestania oblężenia.
 
W czasie oblężenia Paryża Henryk nawiązał romans z [[Klaudia de Beauvilliers|Klaudią de Beauvilliers]], ksienią benedyktynek na Montmarte, a później z [[Katarzyna de Verdun|Katarzyną de Verdun]], mniszką z Longchamp. Pod koniec 1590 poznał Gabrielę d’Estrées, z którą związał się na kilka lat.