Wysiedlenia Polaków podczas II wojny światowej: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Deportacje Polaków z Lwowszczyzny w 1944–1946: poprawa linków |
→Wysiedlenia z Pomorza: konfiskata mienia przesiedlonych |
||
Linia 34:
Dane liczbowe dotyczące wysiedlonej ludności z Pomorza są rozbieżne. Według W. Jastrzębskiego do początków 1943 r. wysiedlono 121 765 osób, w tym 91 533 do Generalnego Gubernatorstwa i 30 232 wyrugowanych w ramach tzw. przesiedleń wewnętrznych, do obozów i prac przymusowych lub poddanych procesowi germanizacji. C. Łuczak wymienia liczbę 124 tys. osób. Z kolei J. Sziling pisał o ponad 170 tys. wysiedlonych, w tym 90 tys. do Polski centralnej<ref name="Wypędzenia z Pomorza"/>. Znaczna część wysiedlonych<ref>Piotr Szubarczyk (IPN Gdańsk): ''„Umacnianie niemczyzny” na polskim Pomorzu.'' Nasz Dziennik, 03.09.2009.</ref> (60 do 80 tys.) pochodziła z Gdyni<ref>Wysiedlenia z Gdyni wiązały się z koniecznością osadzenia w tym mieście, ważnym dla morskiego przemysłu zbrojeniowego, jak największej liczby Niemców.</ref>. Natomiast według niepełnych danych, podczas okupacji z różnych stron Europy przybyło na Pomorze około 130 tys. Niemców, w tym 57 tys. z Europy Wschodniej<ref name="Wypędzenia z Pomorza"/>.
W połowie 1941 r. w miejsce wypędzonych Polaków sprowadzono 200 000 niemieckich repatriantów. Biuro Greileta rozdzieliło do 1942 r. polskie nieruchomości. 928 000 skonfiskowanych polskich gospodarstw rozdzielono pomiędzy przybyłych osadników, miejscowych Niemców, część zaś (około 21 %) zostało we władaniu niemieckich trustów<ref>Heinz Hoehne, Zakon trupiej czaszki, `Bydgoszcz 1997, s. 283</ref>.
=== Wysiedlenia z Zamojszczyzny ===
| |||