Józef Bonawentura Załuski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
wikizacja, podział |
na razie troszkę ze wstępu |
||
Linia 3:
|imię i nazwisko org =
|pseudonim =
|rodzaj wojsk =
|zwycięstwa =
|grafika = Józef Bonawentura Załuski.PNG
Linia 31:
=== Służba wojskowa ===
Karierę wojskową rozpoczął w roku [[1807]], przekradając się do [[Księstwo Warszawskie|Księstwa Warszawskiego]] i wstępując 19 kwietnia (jako szeregowiec) do [[1 Pułk Szwoleżerów-Lansjerów Gwardii Cesarskiej|1 Pułku Szwoleżerów Gwardii Cesarskiej]]. Po kilku tygodniach (5 czerwca) awansował na porucznika II kl. w 6 kompanii, a cztery miesiące później był już porucznikiem I kl. w 3 kompanii. Uczestniczył w [[Wojny napoleońskie|kampaniach napoleońskich]]: ([[1808]]-[[1811]]) oraz ([[1812]]-[[1814]]
Pod [[Bitwa pod Brienne-le-Château|Brienne-le-Château]] dostał się do niewoli i został przekazany Rosjanom przez Wirtemberczyków. Kończąc służbę w wojsku napoleońskim, posiadał stopień szefa szwadronu, odpowiadający randze podpułkownika bądź majora gwardiiPodczas kampanii hiszpańskiej został odznaczony Legią Honorową (5 kwietnia 1809). Rok później otrzymał Krzyż Złoty [[Order Virtuti Militari|Orderu Virtuti Militari]]<ref name="Wsp">{{Cytuj książkę | autor r = Anna Palarczykowa| rozdział = ''Wstęp''| nazwisko = Załuski| imię = Józef| tytuł = Wspomnienia | wydanie = | wydawca = Wydawnictwo Literackie| miejsce = Kraków| rok = 1976| strony = 8| isbn = }}</ref>.
Kronikarz [[1 Pułk Szwoleżerów-Lansjerów Gwardii Cesarskiej|1 Pułku Szwoleżerów Gwardii Cesarskiej]]. Od roku [[1815]] był [[adiutant]]em cara [[Aleksander I Romanow|Aleksandra I Romanowa]], a później [[Mikołaj I Romanow|Mikołaja I]] w armii [[Królestwo Kongresowe|Królestwa Polskiego]].
W czasie [[powstanie listopadowe|powstania listopadowego]] był dowódcą [[dywizja|dywizji]] i szefem polskiego wywiadu.
=== Działalność publiczna ===
Linia 42 ⟶ 44:
[[Plik:JKRUK 20110521 GREBOSZOW SARKOFAG JOZEFA ZALUSKIEGO IMG 9320.jpg|thumb|right|Sarkofag Józefa Załuskiego w kościele w [[Gręboszów (województwo małopolskie)|Gręboszowie]]]]
=== Małżeństwo i potomstwo ===
Żoną Józefa Załuskiego była poślubiona [[28 sierpnia]] [[1816]] w [[Kraków|Krakowie]] Zofia Antonina Marianna Przerembska [[Nowina (herb szlachecki)|h. Nowina]] (ur. 15 czerwca 1794 w Siedliszowicach, zm. 6 czerwca 1881 w Krakowie). Miał z nią syna, Zygmunta Bogumiła Adama Załuskiego (ur. 12 sierpnia 1817 w Krakowie, zm. 23 listopada 1872 tamże).
=== Odznaczenia ===
Podczas kampanii hiszpańskiej został odznaczony Legią Honorową (5 kwietnia 1809). Rok później otrzymał Krzyż Złoty [[Order Virtuti Militari|Orderu Virtuti Militari]]<ref name="Wsp"/>.
Załuski był członkiem loży wolnomularskiej [[Kazimierz Wielki (loża wolnomularska)|Kazimierz Wielki]] w trzecim stopniu<ref>[[Marek Tarczyński]], Generalicja powstania listopadowego, [[1980]], s. 63.</ref> w [[1819]]/[[1820]] roku. <ref>Stanisław Małachowski-Łempicki, Wykaz polskich lóż wolnomularskich oraz ich członków w latach 1738-1821, w: Archiwum Komisji Historycznej, t. XIV, Kraków 1930, s. 340.</ref> W [[1830]] roku został nagrodzony [[Znak Honorowy|Znakiem Honorowym]] za 20 lat służby<ref>Przepisy o znaku honorowym niemniej Lista imienna generałów, oficerów wyższych i niższych oraz urzędnikow wojskowych, tak w służbie będących, jako też dymisjonowanych, znakiem honorowym ozdobionych w roku 1830, [b.n.s]</ref>.
| |||