Józef Bonawentura Załuski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Służba wojskowa: służba |
popr |
||
Linia 35:
Pod [[Bitwa pod Brienne-le-Château|Brienne-le-Château]] dostał się do niewoli i został przekazany Rosjanom przez Wirtemberczyków. Kończąc służbę w wojsku napoleońskim, posiadał stopień szefa szwadronu, odpowiadający randze podpułkownika bądź majora<ref name="Wsp">{{Cytuj książkę | autor r = Anna Palarczykowa| rozdział = ''Wstęp''| nazwisko = Załuski| imię = Józef| tytuł = Wspomnienia | wydanie = | wydawca = Wydawnictwo Literackie| miejsce = Kraków| rok = 1976| strony = 8| isbn = }}</ref>.
Kronikarz [[1 Pułk Szwoleżerów-Lansjerów Gwardii Cesarskiej|1 Pułku Szwoleżerów Gwardii Cesarskiej]]. Od roku [[1815]] był [[adiutant]]em cara [[Aleksander I Romanow|Aleksandra I Romanowa]], a później [[Mikołaj I Romanow|Mikołaja I]] w armii [[Królestwo Kongresowe|Królestwa Polskiego]]. Brał udział w [[Wojna rosyjsko-turecka (1828–1829)|wojnie z Turcją]], walcząc m.in. pod Hassaniar. Po zakończeniu działań wojennych podał się 18 lipca 1829 do dymisji, która została przyjęta. Służbę wojskową zakończył w stopniu generała brygady<ref name="El"/>.
Przyłączył się do [[powstanie listopadowe|powstania listopadowego]], wstępując 6 lutego 1831 do wojska powstańczegow. Trzy dni później został szefem sztabu 2. Dywizji Piechoty. Od 5 maja 1831
=== Działalność publiczna ===
| |||