Olga Lipińska: Różnice pomiędzy wersjami

Ukończyła żeńskie XII Liceum Ogólnokształcącego im. Marii Skłodowskiej-Curie na [[Saska Kępa|Saskiej Kępie]] w [[Warszawa|Warszawie]]<ref>''{{cytuj książkę|autor=pod. red. Małgorzaty Malewicz|tytuł=Panienki z Saskiej Kępy: zWspomnienia dziejów Pragi Południe :uczennic XII Liceum Ogólnokształcącego im. Marii Skłodowskiej-Curie (1930-1964)'', pod red. M. Malewicz, Oficyna Wydawnicza |wydawca=Łośgraf, Warszawa |data=2006, ISBN 83-87572-36-5.}}</ref><ref>''Panienki z Saskiej Kępy..., cz. II,''{{cytuj książkę|autor=pod red. M.Małgorzaty Malewicz,|tytuł=Panienki Oficynaz WydawniczaSaskiej Łośgraf,Kępy: WarszawaZ 2008,dziejów ISBNPragi 83-87572-03-9.Południe|wydawca=Łośgraf|data=2008}}</ref>, Wydział Reżyserii [[Akademia Teatralna im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie|PWST w Warszawie]] (1964).

Związana jako [[aktor]]ka i reżyserka ze [[Studencki Teatr Satyryków|STS]]. W latach 1977-19901977–1990 była dyrektorem [[Teatr Komedia w Warszawie|Teatru Komedia w Warszawie]].

Jej mężem był dziennikarz radiowy Andrzej Wiktor Piotrowski, zmarły w 1996. Jest bezdzietna z wyboru<ref>{{cytuj stronę | url =http://www.fakt.pl/Lipinska-o-braku-dzieci-Nie-chcialam-ich-miec-bo-,artykuly,109196,1.html | tytuł =Lipińska o braku dzieci: Nie chciałam ich mieć, bo... | opublikowany = | data = | data dostępu =}}</ref>.

W [[Telewizja Polska|Telewizji Polskiej]] stworzyła kabarety: ''Głupia sprawa'' (10 spektakli, 1968-19701968–1970), ''[[Gallux Show]]'' (10 spektakli, 1970-19741970–1974), ''[[Właśnie leci kabarecik]]'' (10 spektakli, 1975-19771975–1977), ''[[Kurtyna w górę]]'' (18 spektakli, 1977-19811977–1981) oraz najważniejszy – ''[[Kabaret Olgi Lipińskiej]]''. W latach 1990-19921990–1992 prowadziła w [[TVP1|TVP 1]] autorski [[Talk-show|talk show]] pt. ''Piosenki z Kabaretu Olgi Lipińskiej'', do którego zapraszała znane postaci związane z polską kulturą i sztuką.

Przez kilkanaście lat regularnie publikowała swoje felietony w "[[Twój Styl|Twoim Stylu]]", które złożyły się na wydaną w 2005 książkę ''Mój pamiętnik potoczny''. W 2009 ukazał się kolejny zbiór felietonów – ''Co by tu jeszcze...''. Rok 2013 przyniósł następną książkę – ''Jeszcze słychać śmiech...'', będącą zbiorem felietonów z lat 2009-2013<ref>Olga Lipińska, ''Jeszcze słychać śmiech...'', Prószyński i s-ka, Warszawa 2013, ISBN 978-83-7839-615-4.</ref>. W końcowym felietonie autorka deklaruje zaniechanie dalszej twórczości publicystycznej z powodu narastającego pesymizmu, wywołanego stopniowym obniżaniem się poziomu intelektualnego w społeczeństwie, zwłaszcza u młodego pokolenia<ref>tamżeOlga Lipińska, ''Jeszcze słychać śmiech...'', Prószyński i s-ka, Warszawa 2013, ISBN 978-83-7839-615-4, s. 203-206 (tekst ''Zamiast ostatniego felietonu'').</ref>.