Czeka: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m popr. link wewn.
Ataman (dyskusja | edycje)
Linia 67:
Aby sterroryzować społeczeństwo, które nie chciało się pogodzić z nową władzą zastosowano bardzo brutalne środki wobec niepokornego społeczeństwa i w szeregach Armii Czerwonej, zaś aby zapobiec masowym dezercjom, wprowadzono terror i żelazną dyscyplinę powodując strach, poprzez straszliwe tortury i masowe egzekucje. Aby tego dokonywać, Czeka musiała posiadać odpowiednich ludzi, a przede wszystkim scentralizowany system organizacyjny, opierający się na wyspecjalizowanych komórkach terroru i nowej administracji politycznej, który dopilnowałby i wykonałby owe zadania oraz wziąłby pod nadzór terenowe jednostki nowo powstałego aparatu.
 
== Struktury organizacyjne WCzK w latach 1917–1921 i liczba personelu oraz wojsk ==
Początkowa organizacja strukturalna na szczeblu centralnym Czeki była bardzo często zmieniana, zwłaszcza w pierwszym roku istnienia Czeki. Pierwsza organizacja centrali obejmuje czas od powstania CzeKi, czyli od października 1917 roku do połowy 1921 roku – czasy tzw. Czerwonego terroru, totalnej destabilizacji kraju i wojny domowej – oraz w latach 1921-22, kiedy uznano, że Czeka potrzebuje przeformowania na szczeblu centralnym i terenowym.
 
 
Pierwsza organizacja centrali CzeKi z bardzo częstymi zmianami przedstawiała się następująco:
Linia 171 ⟶ 172:
 
W miesiąc po ustanowieniu WCzK miała 23 osoby personelu. W [[1920]] roku liczyła już 27 tysięcy ludzi, a w [[1921]] roku, w momencie zakończenia wojny domowej, 310 tysięcy funkcjonariuszy cywilnych. Obok tego 137 tysięcy żołnierzy w wojskach wewnętrznych i 94 tysięcy w jednostkach frontowych.
 
Inne źródła mówią m.in.Na początku lat 20 xx wieku, WCZEKA liczyła około 31 pracowników kadrowych. Według rozkazu Rewolucyjnej Rady Wojennej (Rewwojensowieta) nr 1468/261 z 15 lipca 1921 roku, stan Oddziałów wojskowych podporządkowanych organom bezpieczeństwa wynosił około 200 tysięcy żołnierzy. Wojska Czeka składały się z 11 brygad pogranicznych, 3 samodzielnych pulków, 687 samodzielnych batalionów, 4 samodzielnych Oddziałów, 2 Oddziałów lotniczych, 7 szwadronów i 4 samodzielnych kompanii.<ref>Piotr Kołakowski: Pretorianie Stalina, sowieckie służby bezpieczeństwa i wywiadu na ziemiach polskich 1939-1945 Bellona Warszawa 2010 st. 14-15 ISBN 978-83-11-11930-7</ref>
 
== Czerwony terror ==