Mion: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
{{Cząstki elementarne}}
Nie podano opisu zmian
Linia 15:
| odkryta = 1937
}}
[[Plik:Muon Decay.svg|thumb|250px|[[Diagram Feynmana]] rozpadu mionu]]
'''Miony''' – nietrwałe [[Cząstka elementarna|cząstki elementarne]] należące do kategorii [[Lepton (mechanika kwantowa)|leptonów]]. Występują w dwóch stanach ładunkowych (będących wzajemnie [[antymateria|antycząstkami]]) μ<sup>+</sup> i μ<sup>–</sup>.
 
Masa mionu wynosi 105,66 [[elektronowolt|MeV]]/c², gdzie ''c'' – [[prędkość światła]] w próżni, okres połowicznego zaniku jest równy 1,5 mikrosekundy (średni czas życia τ = 2,2×10<sup>–6</sup>&nbsp;s). Rozpadają się najczęściej na [[elektron]], anty[[Neutrino|neutrino elektronowe]] oraz [[Neutrino|neutrino mionowe]] (µ<sup>+</sup> odpowiednio na [[pozyton]], neutrino elektronowe i antyneutrino mionowe).:

: <math>\mu^-\to e^- + \bar\nu_e + \nu_\mu</math>.

Należą do drugiej generacji cząstek elementarnych i wykazują pokrewieństwo z [[elektron]]em, tzn. posiadają takie same własności co elektron, z wyjątkiem około 207 razy większej masy.
 
Podstawowym źródłem mionów są rozpady [[Mezony|mezonów]], przede wszystkim naładowanych [[pion (cząstka)|pionów]]. Na powierzchnię Ziemi dociera nieustannie strumień mionów stanowiących tzw. wtórne [[promieniowanie kosmiczne]]. Wysokoenergetyczne cząstki pierwotnego promieniowania kosmicznego (głównie [[proton]]y i jądra lekkich pierwiastków) w zderzeniach z jądrami atomów gazów atmosferycznych produkują wtórne [[hadrony]], w tym najliczniej piony. Docierające na powierzchnię Ziemi tzw. miony kosmiczne są produktami ich rozpadów (nie są więc cząstkami pochodzenia kosmicznego, stąd nazwa "miony kosmiczne" jest myląca).