Eugeniusz Okoń: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m poprawa linków |
|||
Linia 53:
Lata I wojny światowej spędził w Wiedniu, pełniąc różne obowiązki duszpasterskie. W 1917 powrócił do Galicji i został wikarym w parafii [[Pysznica]] koło Rozwadowa. Rozwinął tu radykalną agitację społeczną i polityczną, wymierzoną przeciw [[Austro-Węgry|monarchii austro-węgierskiej]]. Chcąc dotrzeć do jak największej rzeszy ludności, organizował wiece, głównie w dni targowe, niedziele i święta, czym naraził się zarówno władzom administracyjnym, jak i kościelnym. Przemawiając, posługiwał się populistycznymi sloganami (m.in. zapewnił zebranych, że zostanie zbudowany most żelazny, a gdy któryś ze słuchaczy zauważył, iż w tej miejscowości nie ma rzeki, odpowiedział: "I rzeka się znajdzie"). W czasie wiecu odbywanego w pobliżu kościoła, w którym była odprawiana msza święta, przekonywał zebranych, że ksiądz zamiast "Pan z wami" powinien mówić: "Chłop z wami". Te i inne zdecydowane wypowiedzi ściągnęły na niego sankcje administracyjne i kościelne.
W zorganizowanym przez niego w porozumieniu z miejscowym dowódcą żandarmerii, por. [[Tomasz Dąbal|Tomaszem Dąbalem]], wiecu 6 listopada 1918 w Tarnobrzegu uczestniczyło ok. 30 tys. mieszkańców okolicznych powiatów, przede wszystkim chłopów. Ks. Okoń zwrócił się do nich, ukazując krzywdy, jakich doznali ze strony dworów. Zapewnił ich, że "Bóg jest po stronie krzywdzonych i wyzyskiwanych" - dlatego powinni oni przejąć władzę w Tarnobrzegu i okolicznych powiatach.
=== Lata międzywojenne ===
| |||