Wysiedlenia Polaków podczas II wojny światowej: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Wysiedlenia z Pomorza: konfiskata mienia przesiedlonych |
|||
Linia 10:
Wysiedlenia Polaków przez Niemców odbywały się praktycznie od momentu rozpoczęcia wojny do czasu pobytu armii niemieckiej na terenach Polski. Przeprowadzane tych wysiedleń wiązało się z koncepcją planu „poszerzania przestrzeni życiowej” dla Niemców na wschodzie [[Drang nach Osten]]. Stanowiły one jeden z ważnych punktów zawartych w generalnym planie wschodnim tzw. [[Generalny Plan Wschodni|Generalplan Ost]] opracowanym przez dra E. Wetzla – kierownika Wydziału Polityki Rasowej w Ministerstwie Rzeszy. Generalsiedlungsplan przewidywał docelowo m.in. przesiedlenie 80-85% ludności polskiej na Syberię. „Plan przewiduje wysiedlenie 80-85% Polaków, tzn. [...] miałoby zostać wysiedlonych 16-20,4 miliona Polaków, podczas gdy 3-4,8 miliona Polaków miałoby pozostać na niemieckim terenie osiedleńczym”<ref>Dok. norymb. NG-2325, Odpis z: „Biuletyn GKBZH w Polsce”, t. 5, s. 211 nn. za „Okupacja i Ruch Oporu w Dzienniku Hansa Franka 1939–1945” Tom I 1939–1942, KiW, Warszawa 1972.</ref>. Jednym z pierwszych dekretów wydanych przez Hitlera po zakończeniu [[Kampania wrześniowa|wojny z Polską]] był [[Dekret o umocnieniu niemieckości|"Dekret o umocnieniu niemieckości"]] polecający Himmlerowi przeprowadzenie masowych przesiedleń ludności polskiej datowany na 7 października 1939 roku<ref>IMT, t. 26, dok. 686-PS, s. 255-257.</ref>.
Dnia 25 listopada 1939 r. w Urzędzie do Spraw Polityki Rasowej [[Narodowosocjalistyczna Niemiecka Partia Robotników|NSDAP]] powstał memoriał [[Erhard Wetzel|Erharda Wetzela]] i [[Günther Hecht|Günthera Hechta]] pt. „Traktowanie ludności byłych obszarów Polski z punktu widzenia polityki rasowej”, który poruszał kwestie wysiedleń oraz strategii okupantów w tym zakresie. Memoriał ten różnicował traktowanie ludności z podziałem na tereny wcielone do III Rzeszy oraz te, z których utworzyć miano Generalne Gubernatorstwo. W pierwszej kolejności miano wysiedlić z terenów wcielonych do Rzeszy – Pomorza, Śląska, Wielkopolski wszystkich Polaków i Żydów. Punkt drugi memoriału dotyczy w całości tej problematyki. Dokument szacował liczbę Polaków przeznaczonych do wysiedlenia z zaanektowanych terenów na liczbę 6 636 000<ref>''Okupacja i ruch oporu w Dzienniku Hansa Franka 1939–1945.'' Książka i Wiedza, Warszawa 1972.</ref> Pozostałą część Polaków wykazujących sympatie wobec okupantów oraz Kaszubów, Mazurów i Ślązaków określonych jako [[Wasserpolen]] szacował na około 1,2 mln i przeznaczał do tzw. [[Germanizacja|procesu całkowitego zniemczenia]]. Memoriał wyszczególniał także 530
W okresie późniejszym po wysiedleniach z terenów II RP, które zostały wcielone do III Rzeszy, przewidywano także usunięcie Polaków oraz wszelkich [[Słowianie|Słowian]] (głównie Ukraińców) także z terenów [[Generalne Gubernatorstwo|Generalnego Gubernatorstwa]]. Gubernator GG [[Hans Frank]] na posiedzeniu rządu 11 marca 1942 w [[Kraków|Krakowie]] stwierdził: „...celem naszym [...] winno być opróżnienie dla osadnictwa niemieckiego całego Kraju Wisły (niem. ''Weichselland'') włącznie z [[Galicja (Europa Środkowa)|Galicją]]. Będzie to oczywiście możliwe tylko wówczas, jeśli się z biegiem czasu usunie stąd obce narodowości – Polaków i Ukraińców. Nie ulega wątpliwości, że przeprowadzenie takich zmian potrwa dziesiątki lat; jest to jednakże jedynie słuszna linia postępowania; każda inna jest błędna”<ref>Protokół posiedzenia rządu GG – Fragmenty wypowiedzi na temat jedności administracji, polityki w sprawach narodowościowych, wyżywienia oraz wykorzystania siły roboczej” 11 marca 1942 Kraków, „Okupacja i Ruch oporu w dzienniku Hansa Franka 1939–1945”, Tom I 1939–1942, KIW Warszawa 1972.</ref>.
| |||