Wersja z 00:53, 5 cze 2015 edytuj 89.66.44.29 (dyskusja) poprawa linków, infobox ← poprzednia edycja		Wersja z 17:52, 21 cze 2015 edytuj anuluj edycję Gungir1983 (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 18 111 edycji kat., drobne merytoryczne następna edycja →
Linia 9: \|wynik = zwycięstwo wojsk polsko–cesarskich \|przyczyna = próba opanowania basenu [[Morze Bałtyckie\|Morza Bałtyckiego]] przez Szwedów \|terytorium = ~~wschodnie wybrzeże~~ [[~~Półwysep Jutlandzki\|Jutlandii~~Dania]] \|strona1 = {{państwo\|POL\|RON}}<br />{{państwo\|Niemcy\|1400}} \|strona2 = {{państwo\|SWE\|1562}} Linia 24: }} {{II wojna północna}} '''Oblężenie Koldyngi''' trwało w dniach [[23 grudnia\|23]]–[[25 grudnia]] [[1658]] roku podczas [[Wojna duńsko-szwedzka 1658-1660\|wojny duńsko–szwedzkiej]] toczonej w ramach [[II wojna północna\|II wojny północnej]]. Po zdobyciu wyspy [[Als]] [[dywizja Stefana Czarnieckiego]] została przewieziona z powrotem na [[Półwysep Jutlandzki~~\|Jutlandię~~]], gdzie razem z oddziałami [[Święte Cesarstwo Rzymskie\|cesarskimi]] przystąpiła do zdobywania dawnej rezydencji [[Władcy Danii\|królów duńskich]], [[Kolding\|Koldyngi]], której bronił niewielki garnizon [[Szwecja\|szwedzki]]. [[Stefan Czarniecki\|Czarniecki]] zaatakował [[Twierdza\|twierdzę]] przed świtem 23 grudnia. Nacierający ~~żołnierze~~[[żołnierz]]e wykorzystali gęstą mgłę i podeszli niepostrzeżenie pod same [[Wał (fortyfikacja)\|wały]]. By uchronić się przed ogniem nieprzyjaciela, wszyscy nieśli ze sobą pęki słomy. Gdy żołnierze zaczęli się wspinać na umocnienia, dostrzegł ich jeden z wartowników i wszczął alarm. [[Szwedzi]] natychmiast ruszyli do walki i odparli szturm. Obrońcy twierdzy odrzucili też kolejny [[atak]], a gdy Czarniecki zaproponował, by [[Kapitulacja\|skapitulowali]], stanowczo odmówili. Trzeci szturm, przeprowadzony 25 grudnia, okazał się udany i [[Polacy]] dostali się do [[Zamek\|zamku]]. Doszło do walki w [[komnata]]ch i na [[Dziedziniec\|dziedzińcu]] zamkowym. Gdy jeden z [[Dragoni\|dragonów]] trafił do [[Prochownia\|prochowni]] i podpalił amunicję, doszło do potężnej eksplozji i część zamku uległa zniszczeniu – wyeliminowani z walki zostali także broniący tej części zamku żołnierze szwedzcy. Wkrótce opór zanikł i Koldynga została zdobyta. Linia 39: * [[Leszek Podhorodecki]]: ''Rapier i koncerz'', Warszawa 1985, str. 361, ISBN 83-05-11452-X. [[Kategoria:Kolding]] [[Kategoria:Oblężenia\|Koldynga]] [[Kategoria:Wydarzenia 1658]] [[Kategoria:Bitwy w historii Polski\|Koldynga]] [[Kategoria:Bitwy w historii Niemiec\|Koldynga]] [[Kategoria:Bitwy w historii Szwecji\|Koldynga]]

Oblężenie Koldyngi: Różnice pomiędzy wersjami