Instytut Wojskowo-Techniczny: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
MAx 92 (dyskusja | edycje)
drobne techniczne
drobne merytoryczne, drobne redakcyjne
Linia 1:
'''Instytut Wojskowo-Techniczny''' - instytut naukowo-badawczy [[Wojsko Polskie II RP|Wojska Polskiego II RP]].
 
14 czerwca 1919 roku Minister Spraw Wojskowych generał porucznik [[Józef Leśniewski]] powierzył organizację i kierownictwo Instytutu Wojskowo-Technicznego pułkownikowi [[Wiktor Gawin-Niesiołowski|Wiktorowi Gawin-Niesiołowskiemu]]. Szef instytutu podlegał Ministrowi Spraw Wojskowych za pośrednictwem I Wiceministra Spraw Wojskowych i posiadał uprawnienia szefa departamentu. Zadaniem instytutu było „pielęgnowanie i rozwój wszystkich gałęzi techniki wojennej”<ref>Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 69 z 24 czerwca 1919 roku, poz. 2232. Regina Czarnecka, ''Organizacja ...'' podając to samo źródło, jako datę utworzenia instytutu wymieniła dzień '''14 marca''' 1919 roku.</ref>.
Instytut utworzony został 14 marca 1919 w celu ujednolicenia uzbrojenia i sprzętu wojskowego dla armii. Szefem instytutu mianowany został gen. ppor. Wiktor Gawin-Niesiołowski, który podlegał [[Ministerstwo Spraw Wojskowych|I wiceministrowi Spraw Wojskowych]].
 
Wewnętrzną strukturę instytutu tworzyły sekcje: Broni, Ekwipunku, Inżynierii, Maszynowo-
Elektryczna, Ogólno-Fizyczna i Chemiczno-Techniczna. W sierpniu 1919 w skład instytutu włączona została Sekcja Elektrotechniczna, wyłaczona z Departamentu Techniczno-Komunikacyjnego.
 
Pod koniec 1919 roku organizacja Instytutu przedstawiała się następująco:
* I Sekcja Broni
* II Sekcja Ekwipunku
Linia 15:
* Artyleryjska Komisja Doświadczalna
 
W lutym 1920 roku instytut podporządkowany został bezpośrednio Ministrowi Spraw Wojskowych. W październiku 1921 roku instytut został zlikwidowany.
 
{{Przypisy}}
 
== Zobacz też ==