Georg Ohm: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
XD
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
m Wycofano edycje użytkownika 178.36.227.169 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Ented.
Linia 1:
{{Biogram infobox
|imię i nazwisko = Georg Simon Ohm
|imię i nazwisko org =
|pseudonim =
|grafika = Georg-simon-ohm 1.jpg
|opis grafiki =
|podpis =
|data urodzenia = [[16 marca]] [[1789]]
|miejsce urodzenia = [[Erlangen]], [[Niemcy]]
|imię przy narodzeniu =
|data śmierci = [[6 lipca]] [[1854]]
|miejsce śmierci = [[Monachium]], [[Niemcy]]
|przyczyna śmierci =
|miejsce spoczynku =
|zawód =
|odznaczenia =
|commons =
|wikiźródła =
|wikicytaty =
|www =
}}
'''Georg Simon Ohm '''(ur. [[16 marca]] [[1789]] w [[Erlangen]], zm. [[6 lipca]] [[1854]] w [[Monachium]]<ref name=mcs>{{cytuj stronę| url = http://www-history.mcs.st-andrews.ac.uk/Biographies/Ohm.html| tytuł = Georg Simon Ohm| data dostępu = 2015-02-10| autor = J.J. O’Connor| autor2 = E.F. Robertson| opublikowany = www-history.mcs.st-andrews.ac.uk| praca = | data = | język = en}}</ref>) – [[Niemcy|niemiecki]] fizyk i matematyk, profesor politechniki w [[Norymberga|Norymberdze]] w latach 1833–1849 i uniwersytetu w [[Monachium]] po roku 1849. Autor prawa fizycznego nazwanego [[Prawo Ohma|jego imieniem]].
 
== Biografia ==
W roku 1811 uzyskał doktorat z matematyki na uniwersytecie w [[Erlangen]] (podobnie jak jego młodszy brat [[Martin Ohm]] (1792–1872), późniejszy profesor matematyki na [[Uniwersytet Humboldta w Berlinie|Uniwersytecie Humboldta w Berlinie]]) i przez krótki okres był wykładowcą tego przedmiotu. Z powodu niskiej pensji i braku perspektyw kariery został nauczycielem matematyki i fizyki. W roku 1825 porzucił szkołę i zajął się eksperymentalna pracą badawczą w celu uzyskania stanowiska na uczelni. Po zainteresowaniu się fizyką napisał prace głównie z zakresu [[elektryczność|elektryczności]] i [[akustyka|akustyki]]. Sformułował (1827) prawo opisujące związek pomiędzy [[natężenie prądu elektrycznego|natężeniem prądu elektrycznego]], a [[napięcie elektryczne|napięciem elektrycznym]], znane współcześnie jako [[prawo Ohma]]{{r|mcs}}. Badał nagrzewanie się [[przewodnik elektryczny|przewodników]] przy przepływie prądu elektrycznego. Znalazł zależność [[rezystancja|oporu]] od formy geometrycznej przewodnika. W 1843 stwierdził, że najprostsze wrażenie słuchowe jest wywołane [[ruch harmoniczny|drganiami harmonicznymi]]. Jego prace, pisane skomplikowanym matematycznym językiem, długo nie były uznawane przez współczesnych mu fizyków.