Walki o Warszawę (1944): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m popr. linku |
|||
Linia 1:
{{Wojna infobox
|epoka = czasy najnowsze
|nazwa = Walki o Warszawę Pragę
|konflikt = [[II wojna światowa]], [[Front wschodni (II wojna światowa)|Front wschodni]]
|grafika = Wyzwolenie Pragi wrzesień 1944.jpg
|opis = Wyzwolenie warszawskiej Pragi przez wojska polskie i radzieckie we wrześniu 1944 roku
|data = 10–15 września 1944
|miejsce = [[Warszawa]] - [[Praga (Warszawa)|Praga]]
|wynik = opanowanie prawobrzeżnej Warszawy
Linia 12:
|strona1 = {{państwo|DEU|wariant=III Rzesza}}
|strona2 = {{Państwo|SUN|1924}}<br />{{Państwo|POL}}
|dowódca1 =
|dowódca2 = gen. [[Zygmunt Berling]]<br />gen. [[Wojciech Bewziuk]]
|siły1 =
|siły2 = [[1 Warszawska Dywizja Piechoty|1 Dywizja Piechoty im. Tadeusza Kościuszki]]
|straty1 = ok. 2 tys. zabitych, 106 w niewoli
|straty2 = 1792 żołnierzy, w tym: 310 zabitych i zaginionych, 1482 rannych
}}
'''Walki o Warszawę Pragę''' − [[bitwa|walki]] żołnierzy [[1 Warszawska Dywizja Piechoty|1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki]] stoczone w dniach 10–15 września 1944 o zajęcie prawobrzeżnej [[Warszawa|Warszawy]], jedna z bitew oddziałów [[1 Armia Wojska Polskiego|1 Armii Wojska Polskiego]] podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]].
Na początku września 1944 wojska prawego skrzydła [[1 Front Białoruski|1 Frontu Białoruskiego]], po walkach na przedpolach Warszawy, osiągnęły rubież: [[Zegrze]], [[Słupno (powiat wołomiński)|Słupno]], [[Wesoła (Warszawa)|Wesoła]], [[Wesoła (Warszawa)#Stara Miłosna|Stara Miłosna]], [[Międzylesie (Warszawa)|Międzylesie]],
W celu likwidacji przedmościa, dowództwo 1 Frontu Białoruskiego przygotowało operację siłami [[70 Armia (ZSRR)|70 Armii]] i [[47 Armia (ZSRR)|47 Armii]]. 47 Armii podporządkowano 1 Dywizję Piechoty im. Tadeusza Kościuszki. Główne uderzenie zaplanowano od południa w kierunku: [[Miedzeszyn]], [[Anin]], [[Kawęczyn-Wygoda (Warszawa)|Wygoda]], [[Warszawa Wschodnia Osobowa|dworzec wschodni]], pomocnicze: z północnego wschodu w kierunku: [[Radzymin]], [[Praga (Warszawa)|Praga]].
Linia 27:
1 Dywizja Piechoty im. Tadeusza Kościuszki działała w składzie sowieckiego [[125 Korpus Armijny|125 Korpusu Armijnego]], na jego głównym kierunku uderzenia i współdziałała z sowieckimi 76 i 175 Dywizją Piechoty. 1 Dywizja Piechoty otrzymała zadanie przełamać niemiecką obronę na odcinku 1,7 km, pomiędzy hutą szkła a stacją kolejową Międzylesie, kontynuować natarcie na głębokość 16 km w kierunku na Anin, [[Wawer]], Pragę i w rejonie [[Most Kierbedzia|mostu Kierbedzia]] wyjść nad Wisłę. Cały pas natarcia na tym odcinku był silnie pocięty i gęsto zabudowany. Umocnionych stanowisk na kierunku natarcia 1 Dywizji Piechoty bronił niemiecki 70 pp z 73 Dywizji Piechoty wspierany z zachodniego brzegu Wisły przez 173 pułk artylerii i artylerię ciężką. 1 Dywizja Piechoty, na czas natarcia, wspierana była sowiecką artylerią, w tym artylerią rakietową, wzmocniona była batalionem czołgów i batalionem saperów. Dowódca dywizji gen. [[Wojciech Bewziuk]] ugrupował dywizję w dwa rzuty. W pierwszym nacierały [[1 Praski Pułk Piechoty|1]] i [[3 Berliński Pułk Piechoty|3]] pułki piechoty, w drugim [[2 Berliński Pułk Piechoty|2 Pułk Piechoty]].
10 września 1944 w godzinach rannych wykonano rozpoznanie walką siłami jednego batalionu sowieckiego i 1 batalionu 3 pp. O 13:00, po półtoragodzinnym przygotowaniu artyleryjskim i lotniczym, przystąpiono do natarcia. Do końca dnia dywizja przełamała pierwszą i drugą pozycję obronną, rozbiła 70 pp w rejonie Glinek i osiągnęła szosę Czaplowizna - Wawer. Następnego dnia podeszła pod [[Kawęczyn-Wygoda (Warszawa)|Kawęczyn]]. 12 września zbliżyła się do Pragi, gdzie wieczorem na przedpolach odparła kontruderzenie niemieckiego pułku piechoty zmotoryzowanej, wsparte czołgami z [[19 Dywizja Pancerna (III Rzesza)|19 Dywizji Pancernej]]. 13 września 1944 1 Dywizja Piechoty prowadziła walki uliczne na Pradze wspierana w końcowej fazie walk przez [[1 Warszawska Brygada Pancerna im. Bohaterów Westerplatte|1 Brygadę Pancerną im. Bohaterów Westerplatte]] i 13 pułk artylerii przeciwpancernej. Do 16:30 1 pp osiągnął skrzyżowanie ulic: Zamojskiego z Targową i Zieleniecką. W nocy 2 pp zdobył [[Warszawa Wileńska|Dworzec Wileński]], a 3 pp stację kolejową Warszawa - Praga. Rosjanie, ze 175 Dywizji Piechoty zdobyli [[Grochów (Warszawa)|Grochów]] i kontynuowali natarcie na [[saska Kępa|Saską Kępę]]. Prawy sąsiad, 76 Dywizja Piechoty, zdobyła [[Targówek]] i rozpoczęła walki o Nowe [[Bródno]]. W godzinach rannych 15 września 1944 cała Praga była wolna. Wyzwolenie Pragi stało się podstawą działań 1 Armii Wojska Polskiego mającej za zadanie uchwycenie przyczółków na lewym brzegu Wisły i udzielenie wsparcia walczącym jeszcze powstańcom.
Straty 1 Dywizji Piechoty: 1792 żołnierzy i oficerów, w tym 310 zabitych i zaginionych, 1482 rannych. Straty niemieckie: ok. 2 tys. zabitych i rannych, 106 dostało się do niewoli.
Linia 42:
{{Ludowe Wojsko Polskie}}
{{
[[Kategoria:Front wschodni (II wojna światowa)|Praga]]
[[Kategoria:Operacje i bitwy ludowego Wojska Polskiego]]
| |||