Ato Boldon: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje) m Poprawa linków wewn., dr. techniczne przy użyciu AWB |
||
Linia 27:
Syn Guya i Hope Boldonów, ma młodszego o 7 lat brata o imieniu Okera.
W [[1988]] r. opuścił [[Trynidad]] i wyjechał do [[Nowy Jork|Nowego Jorku]], gdzie podczas gry w piłkę nożną odkrył go trener Joe Trupiano. Rok [[1989]] był jego pierwszym sezonem, wystartował na 100, 200 i 400 m. W [[1990]] r. przeprowadził się do [[San
Po nieudanym starcie na [[Igrzyska olimpijskie|igrzyskach olimpijskich]] w [[Barcelona|Barcelonie]] zdobył dwa złote medale (100 i 200 m) na [[Mistrzostwa Świata Juniorów w Lekkoatletyce 1992|Mistrzostwach Świata Juniorów]] w [[Seul]]u. W [[1996]] r. w na Igrzyskach Olimpijskich w [[Atlanta|Atlancie]] zdobył brązowe medale w biegach na 100 i 200 m, jednocześnie złamał granicę 10 s i 20 s na tych dystansach. W [[1997]] r. został Mistrzem Świata na 200 m. W [[1998]] r. pobił dwa rekordy: średnia jego wyników na koniec sezonu wyniosła poniżej 10s i jako jedyny pobiegł 5 razy poniżej 10s. W [[1999]] r. doznał kontuzji ścięgna. Na olimpiadzie w [[Sydney]] w [[2000]] r. zdobył srebro i brąz. W [[2001]] r. według rankingu [[International Association of Athletics Federations|IAAF]] zajmował 3 miejsce jako biegacz na 100m. W [[2002]] r. uległ wypadkowi samochodowemu na Trynidadzie z winy pijanego kierowcy, który go wiózł.
Linia 40:
{{Mistrzowie świata w biegu na 200 m}}
{{
[[Kategoria:Medaliści Letnich Igrzysk Olimpijskich, Atlanta 1996]]
[[Kategoria:Medaliści Letnich Igrzysk Olimpijskich, Sydney 2000]]
| |||