Survivor (zespół muzyczny): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: zmiana szablonu {{Artysta muzyczny infobox}} na {{Zespół muzyczny infobox}} |
Andrzei111 (dyskusja | edycje) |
||
Linia 3:
|zdjęcie = SurvivorSwedenRock2013.jpg
|opis zdjęcia = ''Survivor'' ([[Jimi Jamison]] i [[Frankie Sullivan]]) na Sweden Rock Festival w 2013
|inne nazwy =
|rok założenia = 1977
|rok rozwiązania =
|pochodzenie = Chicago, Illinois {{państwo|USA}}
|gatunek = [[AOR]], [[rock]], [[hard rock]]
|aktywność = [[1977]] – [[1989]]<br />[[1993]] –
|wytwórnia płytowa = [[Scotti Brothers Records]]<br />PolyGram Records<br />[[Frontiers Records]]
|powiązania = [[Cobra (zespół muzyczny)|Cobra]], Target, Pride of Lions, [[McAuley Schenker Group]]
|skład = [[Robin McAuley]], [[Frankie Sullivan]], Michael Young, Billy Ozzello, Marc Droubay
|byli członkowie = [[Jim Peterik]], [[Dave Bickler]], Gary Smith, Dennis Johnson, Stephen Ellis, [[Jimi Jamison]], Barry Dunaway, Randy Riley, Klem Hayes, Bill Syniar, [[Kyle Woodring]], Chris Grove
|współpracownicy =
|instrumentarium = [[gitara akustyczna]], [[gitara basowa]], [[perkusja]], [[keyboard]]
|odznaczenia =
|commons =
|wikicytaty =
|www =
}}
'''Survivor''' – [[Stany Zjednoczone|amerykański]] zespół [[rock]]owy założony w [[1977]] roku przez [[Jim Peterik|Jima Peterika]] i [[Frankie Sullivan]]a. Zespół największe sukcesy odnosił w latach [[Lata 80. XX wieku|80]]. Najbardziej znaną i rozpoznawalną piosenką zespołu jest "[[Eye of the Tiger]]", umieszczona na soundtracku filmu ''[[Rocky III]]''. W kontynuacji filmu (''[[Rocky IV]]'') została użyta inna piosenka zespołu, "[[Burning Heart]]". Zespół koncertuje od końca [[Lata 70. XX wieku|lat 70.]] do dzisiaj, z czteroletnią przerwą w latach [[1989]] – [[1993]]. Przez całe lata [[lata 90. XX wieku|90.]] zespół nie nagrał żadnej płyty, zarobił natomiast olbrzymie pieniądze wskutek intensywnego koncertowania i udziału w reklamach. Nowa płyta została wydana dopiero w [[2006]] roku (po 18 latach od wydania ostatniego albumu) i nosiła nazwę [[Reach (album Survivor)|Reach]]. Wskutek rotacji składu formacji, z pierwszego składu w zespole pozostał tylko [[gitara|gitarzysta]] [[Frankie Sullivan]].
Linia 24:
== Historia ==
=== Początki ===
W [[1977]] roku późniejsi założyciele zespołu Survivor, [[Jim Peterik]], Gary Smith i Dennis Keith Johnson utworzyli formację The Jim Peterik Band, w ramach której wydali jeden album studyjny zatytułowany ""Don't Fight the Feeling" dla wytwórni płytowej [[Epic Records]]. Jeszcze pod koniec 1977 r. Peterik spotkał się z Frankym Sullivanem za sprawą swojego managera, Ricka Weiganda. Razem z nim razem z [[Dave Bickler|Dave'em Bicklerem]] stworzyli zespół Survivor. Po okresie grania w prowincjonalnych klubach nocnych zespół wydał na początku [[1980]] roku album [[Survivor (album)|Survivor]]. Album nie odniósł sukcesu komercyjnego, nie dając żadnego hitu. Żadna piosenka nie wspięła się na wyższe niż 40 miejsce na listach przebojów w [[Stany Zjednoczone|USA]]. W [[1981]] roku Johnson i Smith nie pogodzili obowiązków muzyków zespołu Survivor ze swoimi innymi projektami muzycznymi i zmuszeni byli odejść z zespołu. W ich miejsce w zespole zadomowili się Stephan Ellis i Marc Droubay, którzy następnie uczestniczyli w nagrywaniu albumu [[Premonition (album Survivor)|Premonition]]. Album wreszcie przyniósł zespołowi popularność w swoim kraju oraz przyniósł pierwszy wysoko usytuowany na listach przebojów singiel – "[[Poor Man's Son]]".▼
W 1982 roku zespół został poproszony przez [[Sylvester Stallone|Sylvestra Stallone'a]] o nagranie piosenki na potrzeby nowego filmu, w którym aktor brał udział – [[Rocky III]]. Swoją prośbę gwiazdor kina tłumaczył tym, że usłyszał piosenkę "[[Poor Man's Son]]" i chciał utwór do tego podobny. Zespół zgodził się i w krótkim czasie wydał singiel "[[Eye of the Tiger]]". Utwór okazał się ogromnym hitem, zdobywał kolejno wszystkie możliwe listy przebojów, osiągając 1 miejsce na prestiżowej liście [[Hot 100|Billboard Hot 100]] i przodując jej przez sześć tygodni. W Australii liderował przez cztery tygodnie, a w pierwsze tygodni utrzymał się przez ponad 120 dni. Piosenka wygrała nagrodę Grammy, została wybrana jako "Best New Song" przez People's Choice Awards i dostała nominację do Oscara. W tym samym roku zespół wydał album studyjny o nazwie "[[Eye of the Tiger]]", który zawierał inny przebój : "American Heartbeat". Album jako całość wspiął się na drugie miejsce na listach przebojów w Stanach Zjednoczonych.▼
▲W [[1977]] roku późniejsi założyciele zespołu Survivor, [[Jim Peterik]], Gary Smith i Dennis Keith Johnson utworzyli formację The Jim Peterik Band, w ramach której wydali jeden album studyjny zatytułowany ""Don't Fight the Feeling" dla wytwórni płytowej [[Epic Records]]. Jeszcze pod koniec 1977 r. Peterik spotkał się z Frankym Sullivanem za sprawą swojego managera, Ricka Weiganda. Razem z nim razem z [[Dave Bickler|Dave'em Bicklerem]] stworzyli zespół Survivor. Po okresie grania w prowincjonalnych klubach nocnych zespół wydał na początku [[1980]] roku album [[Survivor (album)|Survivor]]. Album nie odniósł sukcesu komercyjnego, nie dając żadnego hitu. Żadna piosenka nie wspięła się na wyższe niż 40 miejsce na listach przebojów w [[Stany Zjednoczone|USA]]. W [[1981]] roku Johnson i Smith nie pogodzili obowiązków muzyków zespołu Survivor ze swoimi innymi projektami muzycznymi i zmuszeni byli odejść z zespołu. W ich miejsce w zespole zadomowili się Stephan Ellis i Marc Droubay, którzy następnie uczestniczyli w nagrywaniu albumu [[Premonition]]. Album wreszcie przyniósł zespołowi popularność w swoim kraju oraz przyniósł pierwszy wysoko usytuowany na listach przebojów singiel – "[[Poor Man's Son]]".
▲W 1982 roku zespół został poproszony przez [[Sylvester Stallone|Sylvestra Stallone'a]] o nagranie piosenki na potrzeby nowego filmu, w którym aktor brał udział – [[Rocky III]]. Swoją prośbę gwiazdor kina tłumaczył tym, że usłyszał piosenkę "[[Poor Man's Son]]" i chciał utwór do tego podobny. Zespół zgodził się i w krótkim czasie wydał singiel "[[Eye of the Tiger]]". Utwór okazał się ogromnym hitem, zdobywał kolejno wszystkie możliwe listy przebojów, osiągając 1 miejsce na prestiżowej liście [[Billboard Hot 100]] i przodując jej przez sześć tygodni. W Australii liderował przez cztery tygodnie, a w pierwsze tygodni utrzymał się przez ponad 120 dni. Piosenka wygrała nagrodę Grammy, została wybrana jako "Best New Song" przez People's Choice Awards i dostała nominację do Oscara. W tym samym roku zespół wydał album studyjny o nazwie "[[Eye of the Tiger]]", który zawierał inny przebój : "American Heartbeat". Album jako całość wspiął się na drugie miejsce na listach przebojów w Stanach Zjednoczonych.
W [[1983]] r. zespół chciał powtórzyć sukces poprzedniego albumu i wydał [[Caught in the Game]]. Album wbrew dobrym przewidywaniom okazał się wielkim komercyjnym rozczarowaniem zajmując jedynie 82 miejsce na liście Billboard 200. Jedyny singiel z albumu, o tym samym tytule znalazł się tylko na 77 miejscu na listach przebojów w USA. W tym samym roku zespół poniósł wielką stratą – w wyniku problemów z głosem i strunami głosowymi z zespołu odszedł dotychczasowy wokalista, [[Dave Bickler]]. Zastąpił go [[Jimi Jamison]], znany z występów w zespołach Target i Cobra.
Linia 34 ⟶ 33:
=== Vital Signs, wielki comeback, lata hitów ===
Zespół w 1984 roku wydał album [[Vital Sings]], który z czasem okazał się przełomowy dla zespołu. Zapewnił formacji potężny comeback. Takie hity jak "The Moment of Truth" (użyty w filmie [[Karate Kid (film 1984)|Karate Kid]]), "[[I Can't Hold Back]]" (#13 US), "[[High on You]] (#8 US), and "[[The Search Is Over]]" (#4 US) sprawiły, że album dotarł do 16 miejsca na listach przebojów w [[Stany Zjednoczone|USA]]. W tym samym roku zespół utwierdził swoje bycie na fali wydając singiel "[[Burning Heart]]", wykorzystany w filmie Rocky IV. Utwór dotarł do 2 miejsca na liście [[Hot 100|Billboard Hot 100]]. Jednocześnie słowa piosenki wzbudziły niemałe kontrowersje, zarówno wśród fanów, jak i wśród krytyków.
Następny album zespołu, [[When Seconds Count]] został wydany w [[1986]] roku i zawierał singiel "Is This Love" (9 miejsca na liście [[Hot 100|Billboard Hot 100]]). Album jako całość zajął dalekie 49 miejsca na listach przebojów, jednak został sprzedany w nakładzie ponad 500000 kopii i pokrył się złotem.
W trakcie nagrywania materiału na kolejny album studyjny, [[Too Hot to Sleep]] ([[1988]]), z zespołu odeszli Ellis i Droubay, zostali zastąpieni przez Mickey Curry'ego (perkusja) i Billa Syniara ([[gitara basowa]]). Album wyprodukowali [[Frankie Sullivan]] i Frank Filipetti. Mimo tego, że album reprezentował ostry pazur zespołu, nieco mocniejszy rockowy styl, przypominający wczesne lata zespołu, to materiał okazał się jedynie niewypałem i zajął dopiero 187 miejsce na listach przebojów w USA. Zespół wyruszył w wielką trasę koncertową, na której grał również [[Kyle Woodring]] na perkusji.
Linia 54 ⟶ 53:
[[14 lipca]] [[2006]] media podały, że [[Jimi Jamison]] opuszcza zespół, zaś na jego miejsce do zespołu wszedł [[Robin McAuley]].
Survivor pokazał się na soundtracku do amerykańskiej komedii zatytułowanej : Anchorman: The Legend of Ron Burgundy ([[2005]]). Twórcy filmu sądzili, ze Survivor jest "lepszy niż kiedykolwiek" i że "wszyscy inni, w tym [[The Beatles]], [[The Rolling Stones]], [[Johann Sebastian Bach|Jan Sebastian Bach]], i [[Ludwig van Beethoven|Beethoven]] to imitatorzy".
=== Historia najnowsza zespołu (2007 – obecnie) ===
Linia 62 ⟶ 61:
=== Albumy studyjne ===
* ''[[Survivor (album)|Survivor]]'' ([[1980]])
* ''[[Premonition (album Survivor)|Premonition]]'' ([[1981]])
* ''[[Eye of the Tiger (album)]]'' ([[1982]])
* ''[[Caught in the Game]]'' (1983)
| |||