Mahmud II: Różnice pomiędzy wersjami

| król = Mahmud II

| tytulatura =

| grafika = [[Plik:Sultan Mahmud II of the Ottoman Empire.jpg|220px]]

| herb grafika = [[Plik:Tughra Mahmud II bw.png|180px]]<br />[[Tugra]] Mahmuda II

| sygnatura grafika =

| dewiza =

| tytuł = [[Władcy Turcji|Sułtan Imperium Osmańskiego]]

| data koronacji =

| od = 1808

| do = 1839

| poprzednik =

| następca =

| dynastia = [[Osmanowie]]

| urodzony = [[20 lipca]] [[1785]]<br />w [[Stambuł|Stambule]]

| zmarł = [[1 lipca]] [[1839]]<br />w Stambule

| Miejsce pochówku =

| ojciec = [[Abdulhamid I]]

| matka =

| żona =

| dzieci = [[Abdulmecid I]],<br />[[Abdülaziz]]

| rodzeństwo =

| odznaczenia = [[Plik:OTT Order of the Crescent BAR.svg|40px|Wielki Mistrz Orderu Półksiężyca (Imperium Osmańskie)]] [[Plik:Order of Glory (Ottoman Empire) - ribbon bar.png|40px|Wielki Mistrz Orderu Chwały (Imperium Osmańskie)]]

| commons = Category:Mahmud II

| source =

| quote =

'''Mahmud II''' (ur. [[20 lipca]] [[1785]] w [[Stambuł|Stambule]], zm. [[1 lipca]] [[1839]] tamże) – sułtan z dynastii [[Imperium Osmańskie|Osmanów]], panujący w latach [[1808]]–[[1839]]1808–1839. Syn sułtana [[Abdulhamid I|Abdulhamida I]].

Następnie sułtan zniósł stworzony jeszcze w średniowieczu system [[timar]]ów -– lenn wojskowych -– i związanych z nim formacji rycerstwa feudalnego -– [[Spahisi (Turcja)|spahisów]]. Zlikwidował cła wewnętrzne i wprowadził wolność działalności gospodarczej. Sułtan zorganizował centralną administrację na wzór europejski. [[Divan|Dywan]] (radę sułtańską) i tradycyjne urzędy zastąpił Radą Państwa i ministerstwami. Rozpoczął też modernizację prawa tureckiego na wzór europejskich kodeksów. Za jego panowania powstały w imperium osmańskim pierwsze świeckie szkoły.

Symbolem zmian i dążenia do europeizacji imperium było wyprowadzenie się z pałacu [[Topkapı|Topkapi]] nad [[Bosfor]]em. Mahmud II przywdział też strój europejski i nakazał uczynić to swoim poddanym.

[[Plik:Tugra Mahmuds II.gif|thumb|left|247px|Animacja przedstawiająca powstawanie tradycyjnej [[Kaligrafia arabska|tugry]]. ''Mahmud chan syn Abdülhamida zawsze zwycięski''.]]

Jednocześnie panowanie Mahmuda II upłynęło pod znakiem kryzysu Imperium Osmańskiego w południowo-wschodniej Europie i częściowo na Wschodzie. W [[1815]] r. pod naciskiem Rosjan sułtan musiał przyznać autonomię [[Serbia|Serbii]]. W [[1821]] r. wybuchło powstanie w Grecji. Ingerencja mocarstw europejskich w sprawy greckie zakończyła się klęską w [[VIII wojna rosyjsko-turecka|wojnie turecko-rosyjskiej]], zawarciem [[Traktat adrianopolski (1829)|pokoju w Adrianopolu]] i w następstwie gwarancją [[autonomia|autonomii]] Grecji, później w wyniku [[Konferencja londyńska|konferencji londyńskiej]] powstaniem niepodległego państwa greckiego w [[1830]] r.). Wtedy także Francuzi zajęli podlegającą dotąd sułtanowi [[Algieria|Algierię]]. W [[1831]] r. Rosjanie przymusili pokonanych Turków do uznania autonomii [[Mołdawia|Mołdawii]] i [[Wołoszczyzna|Wołoszczyzny]].

Tymczasem w [[1832]] r. pasza [[Egipt]]u, formalny [[wasal]] sułtana, [[Muhammad Ali (pasza)|Muhammad Ali]], wkroczył do [[Syria|Syrii]] i [[Azja Mniejsza|Azji Mniejszej]]. W [[bitwa pod Konyą|bitwie pod Konyą]] pokonał wojska sułtańskie. W [[1833]] r. na żądanie mocarstw europejskich ([[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]], [[Cesarstwo Austriackie|Austrii]] i [[Francja|Francji]]) Mahmud II zawarł w Kutahya pokój z Muhammadem Alim. Na jego mocy pasza egipski otrzymał w dożywotnie władanie [[Cylicja|Cylicję]], Syrię, Jordanię i Palestynę.

W [[1833]] r. Rosjanie zmusili sułtana do zawarcia z nimi [[Traktat Unkiar-Iskielessi|układu w Hűnkâr Iskelesi]]. Stanowił on, że prawosławni mieszkańcy [[Imperium Osmańskie]]go zostaną objęci protektoratem cesarza rosyjskiego. Dawało to Rosji możliwość mieszania się w wewnętrzne sprawy Osmanów.

W [[1839]] r. Mahmud II bez powodzenia próbował odzyskać ziemie utracone na rzecz władcy Egiptu. Zmarł w czasie walk z Egipcjanami.