Człowiek w żelaznej masce (film 1998): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Dodano kategorię "Filmy kręcone w Essonne" za pomocą HotCat |
mNie podano opisu zmian |
||
Linia 30:
== Opis fabuły ==
Francja, [[XVII wiek]], rok 1662. Młody król [[Ludwik XIV]] rządzi Francją w sposób despotyczny. Angażuje kraj w wojny, które rujnują skarb królewski. Trzej [[muszkieterowie gwardii|muszkieterowie]] są teraz w stanie spoczynku. [[Aramis]] został zakonnikiem, [[Atos]] wiedzie życie samotnika i wychowuje swego syna, [[Raul de Bragelonne|Raula de Bragelonne]], z kolei [[Portos]] oddaje się zabawie i uciechom cielesnym chcąc zapomnieć o zbliżającej się nieuchronnie śmierci. Jedynie [[D'Artagnan]] jako kapitan królewskich muszkieterów wiernie służy Ludwikowi XIV, który teraz wzywa do siebie Aramisa, chcąc powierzyć mu niezwykle tajną misję. Ludwik pragnie uciszyć bojkotujących przeciwko jego sposobowi sprawowania władzy jezuitów. Nakazuje więc Aramisowi, by odnalazł on generała ich zakonu, a potem zabił go. Aramis przyjmuje misję, zatajając przed królem, że to właśnie on jest przywódcą jezuitów. Tymczasem na balu w pałacu królewskim pojawia się Raul w towarzystwie swej ukochanej Christine, której chce się oświadczyć. Dziewczyna wpada w oko królowi, więc organizuje on zawody, w które syn Atosa się angażuje i Christine zostaje na chwilę sama. Ludwik rozpoczyna wówczas wobec niej zaloty, te przerywa jednak atak zamachowca nasłanego przez jezuitów. Dzięki czujności d'Artagnana napastnik zostaje unieszkodliwiony, a potem osobiście dobity przez Ludwika. Wieczorem kapitana królewskich muszkieterów odwiedza Anna Austriaczka, królowa matka. Rozmawiają chwilę o zamachu na życie króla, po czym żegnają się. Następnego dnia Raul dostaje przydział na front. Kapitan muszkieterów domyśla się, co jest tego przyczyną, więc odwiedza Atosa, w którym krew się gotuje. Zarówno on, jak i jego syn wiedzą, dlaczego Raul dostał przydział na front - Ludwik chce mieć swobodny dostęp do Christine. Były muszkieter nie ukrywa przed d'Artagnanem co myśli o królu. Zapowiada, że jeżeli jego synowi coś się stanie, to król stanie się jego wrogiem, tak samo jak i ci, którzy staną w jego obronie. D'Artagnan czuje się zagubiony w obecnej sytuacji. Wraca do pałacu, który szturmują właśnie oburzeni i zgłodniali Paryżanie - dostali oni zgniłą żywność od króla. Kapitan muszkieterów uspokaja ich i obiecuje porozmawiać z Ludwikiem. Obietnicy dotrzymuje, jednak Ludwik nie przejmuje się zamieszkami, jak i również lekceważy sobie porady swego wiernego żołnierza. Obiecuje, że Raul wkrótce wróci, następnie "rozwiązuje" sprawę zepsutej żywności dla mieszkańców Paryża - każe stracić jednego ze swych doradców, a następnie każe strzelać do buntowników, gdyby znowu wybuchły zamieszki.
Na froncie Raul czuje zbliżającą się śmierć. Wysyła list do Christine, po czym zgodnie z rozkazem rusza do szturmu na wrogą twierdzę i ginie. Christine i Atos otrzymują wiadomość o jego śmierci. Ex-muszkieter w przybywa pod pałac królewski zamierzając zabić Ludwik XIV lub zginąć próbując tego dokonać. Rani kilku gwardzistów, ale zostaje powalony na ziemię przez d'Artagnana, który próbuje go uspokoić i puszcza wolno. Tymczasem Ludwik zaprasza Christine do pałacu i oferuje jej pomoc w leczeniu ciężko chorej matki i siostry, ale oczywiście nie za darmo. Dziewczyna szybko orientuje się w zamiar króla, ale chcąc ratować swoich bliskich zgadza się na jego warunki. Christine zostaje królewską kochanką. W nocy Aramis zbiera Portosa, Atosa i d'Artagnana w podziemiach katedry Notre Dame, po czym oznajmia im, że jest generałem zakonu jezuitów i wraz ze swoimi ludźmi ma plan, jak obalić króla. Atos i Portos zgadzają mu się w tym pomóc, jedynie d'Artagnan oponuje powołując się na przysięgę wierności, jaką złożył młodemu władcy. Atos oznajmia, że w takim wypadku kapitan królewskich muszkieterów nie jest już ich przyjacielem. Aramis widzi, że powody zachowania d'Artagnana są inne niż oficjalnie je podaje, jednak przyjaciel nie chce mu ich zdradzić. Atos, Portos i Aramis wyjeżdżają do siedziby jezuitów, gdzie przygotowują plan działania. Rankiem Ludwik XIV dowiaduje się o nieudanym zamachu na swoje życie, który zorganizował Atos. Idzie do d'Artagnana i żąda wyjaśnień. D'Artagnan z bólem serca tłumaczy zachowanie swego przyjaciela oraz daje władcy dwuznacznie do zrozumienia, że powinien on strzec się dawnych trzech muszkieterów.
Wyspa Św. Małgorzaty. Tu znajduje się twierdza więzienna, w której od sześciu lat przebywa tajemniczy więzień, którego twarz zakrywa żelazna maska. Mężczyznę odwiedza właśnie spowiednik - jest nim przebrany Aramis. Jezuita mówi więźniowi, że chce mu pomóc, po czym wydobywa spod habitu trupa zakutego w identyczną żelazną maskę. Następnie chowa więźnia pod swoim habitem i mówi strażnikom, że człowiek w żelaznej masce zmarł podczas spowiedzi i prawdopodobnie przyczyną tego jest gorączka, na którą cierpiał poprzedni spowiednik. Strażnicy przerażeni palą trupa i wyrzucają Aramisa, który opuszcza twierdzę łodzią ze swoimi przewoźnikami - są nimi przebrani Atos i Portos. Po dotarciu na stały ląd Aramis wypuszcza spod habitu odbitego więźnia, po czym trzej muszkieterowie zabierają go zamkniętą karetą do siedziby jezuitów, a tam zdejmują mu maskę. Następnie Atos w krótkiej rozmowie z uwolnionym więźniem dowiaduje się, że ma on na imię Filip. Aramis tymczasem pociesza Portosa, który uważa całą ich akcję za nieudaną, gdyż zabrakło w niej potyczki. Chwilę później jezuici strzygą i golą Filipa, po czym przyprowadzają go przed oblicze trzech muszkieterów. Okazuje się, że młodzieniec jest łudząco podobny do Ludwika XIV. Aramis wyznaje wówczas młodzieńcowi i przyjaciołom, że Filip jest bratem bliźniakiem Ludwika XIV i został zaraz po narodzeniu ukryty na wsi, by nie zagroził władzy swego brata. Ludwik dopiero sześć lat temu odkrył prawdę, a gdy to się stało, kazał zakuć Filipa w żelazną maskę i zamknąć w odosobnieniu - wyrok wykonał wówczas Aramis (stąd wiedział on o całej tej sprawie), który teraz proponuje dokonać cichej zamiany obu braci. Atos neguje plan uważając, że jest on niemożliwy do realizacji i dodaje, że jeszcze nikt nie zapytał Filipa o zdanie w tej sprawie. Młodzieniec nie wie jednak, co ma zrobić. Prosi o czas do namysłu. W nocy Portos po pijanemu próbuje się powiesić, co udaremnia Aramis podpiłowując belkę w szopie, gdzie przyjaciel chce popełnić samobójstwo. Jednocześnie Ludwik otrzymuje wiadomość o śmierci człowieka w żelaznej masce. Powiadamia o tym matkę, która szuka pociechy w ramionach szczerze ją kochającego d'Artagnana.
Następnego dnia Filip rozmawia z trzema muszkieterami na temat planowanej przez nich akcji. Rozmowa ta skutkuje jego zgodą na udział w intrydze. Atos, Portos i Aramis uczą więc młodzieńca, jak być królem, mają jednak mało czasu - ich plan powinien być przeprowadzony za trzy tygodnie podczas balu maskowego. Tymczasem w pałacu Christine dostaje w końcu list od Raula. Załamana rozmawia o tym z Ludwikiem, który okłamuje ją, iż do końca chciał chronić jej ukochanego na froncie, ale ten ruszył do ataku wbrew jego woli. Christine nie wie już, w co ma wierzyć. Aramis i Portos wyjeżdżają do Paryża, by zadbać o dopracowanie wszystkich szczegółów swej intrygi. Pierwszy z nich wtajemnicza w cały plan Anną Austriaczkę, która zgadza się im pomóc. Przyjaciele wracają do klasztoru jezuitów po Atosa i Filipa, po czym w nocy cała czwórka pojawia się na balu w przebraniu i w maskach na twarzach. Trzej muszkieterowie w trakcie tańca straszą Ludwika pokazując mu żelazne maski, jakie mają pod prawdziwymi maskami. Król myśli, że ma omamy wzrokowe i ucieka do swej komnaty, gdzie zostaje zaatakowany i związany przez Atosa, Portosa i Aramisa. Filip przebiera się w strój brata i wychodzi na salę balową, na której później pojawia się jego matka, by go wesprzeć w udawaniu Ludwika. Jakiś czas później Anna Austriaczka idzie spać, a Filip zostaje sam. Wtedy na sali zjawia się Christine. Dziewczyna podstępem dowiedziała się, że Ludwik wysłał w ostatnim swoim rozkazie Raula naprzeciwko samych armat z wyraźnym zamiarem zabicia go - teraz przyszła rzucić mu to oskarżenie prosto w twarz nie wiedząc, że ma do czynienia z Filipem. Filip okazuje jej współczucie i zrozumienie, co budzi podejrzenia d'Artagnana. Każe on zebrać porucznikowi Andre (swojemu zastępcy) królewskich muszkieterów i pilnować wszystkich wyjść z pałacu, łącznie z tymi w podziemiach. W tym samym czasie Atos, Portos i Aramis z uprowadzonym Ludwikiem chcą uciec z pałacu za pomocą podziemnych przejść, ale atakują ich gwardziści króla. Przyjaciele walczą z nimi zaciekle, ale przeciwników jest więcej, więc trzej kompani zostają osaczeni. Chwilę później zjawia się d'Artagnan z porucznikiem Andre oraz Filipem i demaskuje całą intrygę. Atos chce ratować sytuację i grozi, że zabije Ludwika, jeśli oni i jego przyjaciele nie zostaną wypuszczeni. Dzięki szantażowi Atos, Portos i Aramis uciekają łodzią, ale Filipowi już się to nie udaje i w ostatniej chwili zostaje wyrwany z rąk Atosa przez gwardzistów. Ludwik zabiera brata do swej komnaty i przesłuchuje go w obecności d'Artagnana, któremu wyjawia, że młodzieniec to jego brat bliźniak. D'Artagnan jest w szoku i jego stosunek do "oszusta" zmienia się diametralnie. Zaczyna błagać o litość dla Filipa. Błaga o to również Anna Austriaczka, która dowiedziała się o wszystkim. Ludwik jest jednak nieugięty i każe zamknąć Filipa w Bastylii oraz ponownie zakuć w żelazną maskę. Wyrok wykonuje porucznik Andre. D'Artagnan rozmawia na osobności z królową, której wyznaje miłość. Christine wiesza się na sznurze od zasłon.
W podziemiach katedry Notre Dame Atos, Portos i Aramis znajdują list od d'Artagnan, w którym przyjaciel informuje ich, gdzie został aresztowany Filip oraz dodaje, że strażnicy zmieniają się o północy, a on sam opóźni przybycie zmiany warty o 10 minut. Przyjaciele czują, że to może być podstęp, ale nie chcą zostawiać Filipa na pastwę losu. Przebierają się w swoje dawne, czarne mundury muszkieterów i ruszają do Bastylii. Atos zostaje przykryty płaszczem i wprowadzony przez kompanów jako więzień, po czym cała trójka dostaje się do lochów. Tam znajdują oraz uwalniają Filipa. Chwilę później w lochach zjawia się d'Artagnan również w czarnym mundurze muszkietera. Wskazuje on przyjaciołom właściwą drogę ucieczki. Gdy bohaterowie wychodzą z lochów atakuje ich Ludwik z porucznikiem Andre i oddziałem muszkieterów. Czterej ex-muszkieterowie oraz człowiek w żelaznej masce chowają się w Bastylii, po czym stają do nierównej walki. Początkowo idzie im dobrze, ale Ludwik sprowadza kilka dodatkowych oddziałów swej gwardii i siły przeciwników są coraz większe. Filip jest gotów oddać się w ręce brata, by ratować przyjaciół. D'Artagnan nie zgadza się na to i wyznaje długo skrywaną tajemnicę: miał on kiedyś romans z Anną Austriaczką, a jego owocem są właśnie Ludwik i Filip. To dlatego tak zaciekle bronił on Ludwika przed swymi przyjaciółmi i dlatego teraz staje po ich stronie w walce o życie swego drugiego syna, o którego istnieniu wcześniej nie wiedział. Po tym wyznaniu Aramis wpada na genialny pomysł - oddziały króla to młodzi muszkieterowie, którzy wyrośli na opowieściach o przygodach Atosa, Portosa, Aramisa i d'Artagnana. Proponuje przyjaciołom, by ich zaatakować, gdyż ci nie zechcą walczyć z żywą legendą. D'Artagnan ma pewne wątpliwości, ale uważa, że to najlepszy rodzaj śmierci, jaki mogą dla siebie wybrać, dlatego cała piątka rzuca się na żołnierzy króla, którzy otwierają do nich ogień z muszkietów, ale celowo strzelają tak, by nie zranić swoich przeciwników, po czym widząc, że ci przetrwali ostrzał, oddają im honory. Ludwik widząc to wściekły rzuca się z nożem na Filipa, ale d'Artagnan zasłania go własnym ciałem, przez co otrzymuje śmiertelny cios w plecy. Filip wściekły rzuca się na Ludwika i omal go nie dusi - odwodzi go od tego przypomnienie d'Artagnana, że król Francji to jego brat. Słysząc te słowa porucznik Andre nakazuje obecnym przy tym młodym muszkieterom zachować milczenie, a sam staje po stronie człowieka w żelaznej masce. D'Artagnan umiera na rękach przyjaciół, którzy z pomocą Andre dokonują ostatecznej zamiany braci - Ludwik w żelaznej masce ląduje w lochach Bastylii, a Filip zastępuje go na tronie. Atos, Portos i Aramis zostają mianowani królewskimi doradcami, a Andre nowym kapitanem muszkieterów. Film kończy się sceną, w której Filip w towarzystwie matki oraz trzech muszkieterów stoi nad grobem d'Artagnana, na którym wyryto żelazną maskę. Wszyscy żegnają dzielnego kapitana, po czym nowy król Francji prosi Atosa, by ten był mu ojcem, na co bohater przystaje. Chwilę później Atos, Portos i Aramis idą ścieżką, wzdłuż której stoją muszkieterowi z Andre na czele i oddają im honory.
== Obsada ==
Linia 38 ⟶ 46:
* [[Gabriel Byrne]] jako [[D'Artagnan]]
* [[Gérard Depardieu]] jako [[Portos]]
* [[Peter Sarsgaard]] jako
* [[Judith Godrèche]] jako Christine, narzeczona
* [[Anne Parillaud]] jako Królowa Anna
* Edward Atterton jako porucznik Andre
| |||