Kazimierz Bukraba: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
napisanie od nowa, kompletne uźródłowienie |
drobne merytoryczne |
||
Linia 55:
Urodził się 5 grudnia 1885 w Grodnie. Kształcił się w miejscowym gimnazjum. W 1904 rozpoczął studia w seminarium metropolitalnym w Petersburgu, które od 1908 kontynuował na [[Leopold-Franzens-Universität Innsbruck|uniwersytecie w Innsbrucku]]{{r|Krasowski}}. [[sakrament święceń|Święceń prezbiteratu]] udzielił mu 2 lutego 1909 w Krakowie{{r|Krasowski}} tamtejszy biskup pomocniczy [[Anatol Nowak]]{{r|catholic-hierarchy}}.
Pracował jako [[wikariusz]] parafii katedralnej w Mińsku Litewskim i [[prefekt (Kościół katolicki)|prefekt]] miejscowych szkół średnich, a następnie [[rektor (ksiądz)|rektor]] kościoła i prefekt szkół w Pińsku. Aktywnie uczestniczył w ruchu niepodległościowym. Podczas [[I wojna światowa|I wojny światowej]] kilkukrotnie przebywał w niemieckiej niewoli w charakterze zakładnika. W latach 1919–1928 był [[proboszcz]]em i [[dziekan (Kościół katolicki)|dziekanem]] w Nowogródku, po czym objął probostwo największej w diecezji pińskiej parafii w Brześciu nad Bugiem{{r|Krasowski}}.
10 lipca 1932 został mianowany [[biskup diecezjalny|biskupem diecezjalnym]] [[diecezja pińska|diecezji pińskiej]]. [[sakra|Święcenia biskupie]] przyjął 21 sierpnia 1932 w Wilnie{{r|Krasowski}}. Konsekrował go arcybiskup metropolita mohylewski [[Edward von Ropp]], któremu asystowali biskupi pomocniczy: [[Kazimierz Mikołaj Michalkiewicz]] z Wilna i [[Jāzeps Rancāns]] z Rygi{{r|catholic-hierarchy}}. Rządy w diecezji objął 28 sierpnia 1932. W 1934 promulgował uchwały I synodu diecezjalnego z 1929. W 1938 powołał Instytut Wyższej Kultury Religijnej{{r|Krasowski}}. Zreformował seminarium duchowne w Pińsku. Utworzył 20 [[parafia|parafii]] i 2 [[dekanat]]y Otwierał ochronki i przedszkola{{r|Czas Miłosierdzia}}. Wspierał [[Polska Macierz Szkolna|Polską Macierz Szkolną]]{{r|Czas Miłosierdzia}}, w 1935 został członkiem zarządu głównego stowarzyszenia{{r|Stemler}}. Utrzymywał dobre relacje z politykami [[sanacja|sanacji]]. W 1935 wezwał wiernych, aby w [[wybory parlamentarne w Polsce w 1935 roku|wyborach parlamentarnych]] zagłosowali na kandydatów [[Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem|bloku rządowego]]. W publicznych wystąpieniach gloryfikował marszałka [[Józef Piłsudski|Józefa Piłsudskiego]]. Był członkiem Komisji Unionistycznej Episkopatu Polski{{r|Krasowski}}.
| |||