Anna Smasznowa: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
lit.
Rogra (dyskusja | edycje)
m lit
Linia 3:
Była czołową juniorką w [[ZSRR]]; w [[1990]] przeniosła się wraz z rodzicami do Izraela. W styczniu [[1991]] rozpoczęła karierę zawodową. W [[1994]] po raz pierwszy znalazła się w czołowej pięćdziesiątce rankingu światowego, m.in. dzięki pokonaniu na turnieju [[French Open]] Czeszki [[Jana Novotná|Novotnej]] (wówczas nr 5 na świecie). Od tego czasu jest regularnie klasyfikowana w pierwszej setce rankingu (z przerwą w [[1997]]); odnosiła zwycięstwa m.in. nad [[Lori McNeil]], [[Amy Frazier]], [[Natasza Zwieriewa|Nataszą Zwieriewą]], w [[1995]] i [[1998]] docierała do IV rundy (1/8 finału) French Open. W 1998 po raz pierwszy dotarła do półfinału turnieju rangi ''WTA Tour'' (w [[Sopot|Sopocie]]), a rok później wygrała swój pierwszy turniej - w [[Taszkient|Taszkiencie]].
 
Przełomowym sezonem w jej karierze był rok [[2002]]. Rozpoczęła go dwoma wygranymi turniejami z rzędu (Aucland i Canberra), potem wygrała jeszcze w Wiedniu i Szanghaju (w finale z [[Anna Kurnikowa|Kurnikową]]). Osiągnęła półfinał w Berlinie i ćwierćfinał w Indian Wells, pokonała m.in. Belgijki [[Kim Clijsters]] i [[Justine Henin-Hardenne]]. W czerwcu 2002 awansowała do czołowej dwudziestki rankingu i miejsce to zachowała do końca sezonu, dzięki czemu po raz pierwszy (i jak dotąd jedyny) wystąpiła w turnieju [[WTA Tour Championships|Masters]] (odpadła w I rundzie z [[Serena Williams|Sereną Williams]]). Dobre rezultaty osiagałaosiągała również w kolejnym roku; w lutym [[2003]] zajmowała najwyższe miejsce w rankingu w karierze (nr 15), wygrała turnieje na kortach ziemnych w Sopocie i Helsinkach, była w półfinale w Aucland i Moskwie oraz w czterech ćwierćfinałach. Wygrywała m.in. ze znanymi Rosjankami [[Wiera Zwonariewa|Zwonariewą]] (na turnieju w New Haven wygrała mecz 0:6, 7:6, 6:2 ze stanu 0:6, 1:5; Zwonariewa wzięła jesienią 2003 rewanż w Linzu, wygrywając ze stanu 1:5 w trzecim secie), [[Anastazja Myskina|Myskiną]], [[Nadieżda Pietrowa|Pietrową]] i [[Swietłana Kuzniecowa|Kuzniecową]]. Sezon 2003 zakończyła na miejscu 16. na świecie, tym razem jednak nie wystarczyło to do udziału w Masters, ponieważ liczbę uczestniczek turnieju zredukowano do ośmiu.
 
Kolejny rok w karierze był mniej udany, Smashnova spadła w rankingu o kilkanaście miejsc. Wygrała turniej w Wiedniu (pokonując w finale Australijkę [[Alicia Molik|Molik]]), w Filderstadt pokonała wysoko notowaną Japonkę [[Ai Sugiyama|Sugiyamę]], ale często odpadała we wcześniejszych rundach, m.in. w Sopocie przegrała w 1/8 finału z [[Marta Domachowska|Martą Domachowską]]. Pierwszej rundy nie przeszła również na [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 2004|igrzyskach olimpijskich w Atenach]], przegrywając z Włoszką [[Tathiana Garbin|Garbin]]. W lipcu [[2005]] wygrała swój dziesiąty turniej rangi ''WTA Tour'', w [[Modena|Modenie]]; jej finałowa przeciwniczka (Garbin) została zmuszona do zejścia z kortu z powodu kontuzji przy stanie 6:6 w pierwszym secie. Trzy tygodnie później Smashnova świętowała jedenaste turniejowe zwycięstwo, w [[Budapeszt|Budapeszcie]].
Linia 9:
Anna Smashnova nie dysponuje szczególnymi warunkami fizycznymi; przy wzroście 1,57 m skuteczność gry zapewnia sobie precyzją minięć, pracą nóg, walecznością. Anna Kurnikowa po porażce w finale w Szanghaju w 2002 nazwała Smashnovą "ścianą". Należy dodać, że w odróżnieniu od Hiszpanki [[Arantxa Sanchez-Vicario|Sanchez-Vicario]], którą Smashnova wskazuje jako swój wzór do naśladowania, reprezentantka Izraela gra bekhend jedną ręką. Jest zawodniczką praworęczną.
 
Reprezentowała Izrael w rogrywkachrozgrywkach Pucharu Federacji w latach 1992-1993 i ponownie od 2001; startowała również w mikstowym [[Puchar Hopmana|Pucharze Hopmana]]. W 2002 wyszła za mąż za Włocha [[Claudio Pistolesi|Claudio Pistolesiego]], swojego trenera i dawnego tenisistę. W [[2004]] rozwiedli się. Odbyła służbę wojskową w armii izraelskiej w [[1997]]. Jest jedną z najskuteczniejszych zawodniczek pod względem meczów finałowych; do sierpnia 2006 grała w dwunastu finałach turniejów ''WTA Tour'', wygrywając wszystkie.
 
'''Wygrane turnieje:(12)'''