Po odzyskaniu przez Litwę niepodległości w 1993 kościół i budynki klasztorne zostały przekazane kurii diecezji wileńskiej.
07-10-2005 arcybiskup metropolita wileński kardynał [[Audrys Bačkis]] [[dekret|dekretem]] ustanowił na terenie kościoła i klasztoru Muzeum Dziedzictwa Sakralnego. W 2005 rozpoczęto prace konserwatorskie. 18-10-2009 Muzeum Dziedzictwa Sakralnego zostało otwarte.
Eksponaty muzealne pochodzą z [[Bazylika archikatedralna św. Stanisława Biskupa i św. Władysława w Wilnie|katedry wileńskiej]], kościołów [[Kościół św. Piotra i Pawła na Antokolu w Wilnie|św. Piotra i Pawła]] na [[Antokol|Antokolu]], kościoła św. Michała, [[Kościół św. Teresy w Wilnie|kościoła św. Teresy]] i z kościołów spoza Wilna. Sercem ekspozycji są [[monstrancja|monstrancje]], kielichy i [[relikwiarz|relikwiarze]] ze skarbca katedry wileńskiej. Są to nie tylko świadectwa tradycji religijnej ale też najwyższej klasy dzieła sztuki złotniczej mistrzów litewskich i z najlepszych warsztatów złotniczych całej Europy. W ekspozycji znajdują się ponadto inne [[naczynie liturgiczne|naczynia liturgiczne]], [[szata liturgiczna|szaty liturgiczne]], [[pastorał|pastorały]], obrazy, koszulki i korony z obrazów, ołtarzyki procesyjne, krzyże ołtarzowe i ocalałe rzeźby drewniane z nieistniejących już dzisiaj [[ołtarz|ołtarzy]].
18-10-2009 Muzeum Dziedzictwa Sakralnego zostało otwarte.
{{Osobny artykuł|Muzeum Dziedzictwa Sakralnego w Wilnie}}
== Bibliografia ==
* {{Cytuj książkę | autor = Dalia Vasiliuniene| tytuł = Muzeum Dziedzictwa Sakralnego. Przewodnik.| wydawca = | miejsce = Litwa | rok = 2010 | strony = | isbn = 978-609-95148-2-6}}
* Wilno. Przewodnik krajoznawczy Juliusza Kłosa, Prof. Uniwersytetu St. Batorego. Wydanie trzecie poprawione po zgonie autora. Wilno, 1937. S. 139—141, 143.
==Linki zewnętrzne==
[http://http://www.bpmuziejus.lt/index.php?menu=1| Oficjalna strona Muzeum Dziedzictwa Sakralnego w Wilnie (w j. angielskim)]
