Emmanuił Kwiring: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne merytoryczne |
m poprawa linków, drobne redakcyjne |
||
Linia 13:
Po 1921 roku pełnił funkcję sekretarza komitetu gubernialnego [[Komunistyczna Partia (bolszewików) Ukrainy|KP(b)U]] w [[Donieck]]u, a w latach 1923-25 ponownie I sekretarza [[Komunistyczna Partia (bolszewików) Ukrainy|KP(b)U]] – dał się poznać jako przeciwnik [[Polityka ukrainizacji w USRR w latach 1923-1929|polityki ukrainizacji]], za co był oskarżany przez tzw. narodowych komunistów o sprzyjanie rosyjskiemu szowinizmowi. Na XII zjeździe [[RKP(b)]] 25 kwietnia 1923 wybrany na członka Komitetu Centralnego partii bolszewickiej, wybierany na kolejnych zjazdach (XIII-XVI), funkcję sprawował do 26 stycznia 1934.
W 1925 roku odwołany do [[Moskwa|Moskwy]], gdzie był wiceprzewodniczącym Gosplanu [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]] (1927–30 i 1934-37), instytucji [[Gospodarka planowa|planowania gospodarczego]] [[Pięciolatka|pięciolatek]].
Od 1930 roku stał na czele Wydziału Ekonomicznego [[Instytut Czerwonej Profesury|Instytutu Czerwonej Profesury]], a w latach 1932–36 przewodniczył Instytutowi Ekonomicznemu Akademii Komunistycznej przy CIK ZSRR.
W czasie ''[[Wielki terror (ZSRR)|wielkiej czystki]]'' 16 października 1937 roku aresztowany przez [[NKWD]]. 25 listopada 1937 skazany na śmierć przez Kolegium Wojskowe Sądu Najwyższego ZSRR z zarzutu ''szkodnictwa i udziału w antysowieckiej organizacji terrorystycznej prawicy''. Rozstrzelany następnego dnia. Ciało zostało [[kremacja|skremowane]]
== Źródła ==
| |||