Carl Gustaf Mannerheim: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m dr. red. |
|||
Linia 52:
W czasie [[I wojna światowa|I wojny światowej]] był dowódcą związków taktycznych i dowódcą korpusu kawalerii. Za walki w czasie I wojny światowej został wyróżniony [[Krzyż Zasługi Wojskowego Orderu Świętego Jerzego|Krzyżem Świętego Jerzego]]. Mianowany do stopnia generała-majora, a następnie w 1917 generała-lejtnanta.
[[Rewolucja lutowa 1917]] zachwiała jego karierą wojskową w armii rosyjskiej, a [[Rewolucja październikowa|październikowa]] ostatecznie ją przerwała. W grudniu 1917 Mannerheim powrócił do Finlandii, która walczyła o niepodległość. Senat powierzył mu zadanie sformowania armii fińskiej i przywrócenia porządku w kraju. Po odzyskaniu przez Finlandię niepodległości (6 grudnia 1917) został naczelnym dowódcą wojsk fińskich (1917–1918). Pełnił też funkcję regenta [[Królestwo Finlandii|Królestwa Finlandii]] od 12 grudnia 1918. W 1918 roku otrzymał [[Niemcy|niemieckie]] [[Odznaczenie|odznaczenie wojskowe]] [[Krzyż Żelazny]]<ref>[http://www.imdb.com/name/nm0543098/bio http://www.imdb.com/]</ref>
Rozbrajał rosyjskie garnizony na północy kraju. W tym czasie zorganizowana przez komunistów Czerwona Gwardia kontrolowała południe kraju, gdzie powstał rewolucyjny rząd (tzw. Ludowa Rada Finlandii). Przy pomocy Niemców tzw. Biała Armia pod dowództwem Mannerheima pokonała oddziały Czerwonej Gwardii do maja 1918 nie cofając się przed stosowaniem terroru i surowych represji. Mannerheim przewidując upadek [[Państwa centralne|państw centralnych]], wszedł w konflikt z Senatem (proniemieckim) i złożywszy dymisję wyjechał z kraju. Został wezwany do Finlandii ponownie w grudniu 1918, gdzie objął funkcję regenta. Opowiadał się za wprowadzeniem monarchii w Finlandii, podczas tworzenia konstytucji domagał się umocnienia władzy głowy państwa. Gdy kraj jednak przyjął republikańską formę rządów – wystartował w wyborach prezydenckich, ale przegrał. Jego ostatnia decyzją było podpisanie konstytucji Republiki Finlandii w lipcu 1919. 25 lipca 1919 wycofał się z życia politycznego.
| |||