Aleksy Apokauk: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne |
ort. |
||
Linia 54:
Konflikt między stronnictwami które ukształtowały się na dworze po śmierci Andronika III narastał. Zwolennicy Kantakuzena rekrutowali się głównie spośród prowincjonalnych magnatów z [[Macedonia (kraina historyczna)|Macedonii]] i [[Tracja|Tracji]]. Jan mógł w zasadzie wystąpić jako nowy kandydat na cesarza, był bowiem najbardziej zaufanym urzędnikiem cesarskim i w praktyce to on rządził państwem. Zdecydował się jednak że będzie uznawał prawa do tronu nieletniego syna Andronika, dla siebie żądając jedynie regencji. Aleksy, który liczył na to że Jan sięgnie po tron cesarski a on sam będzie wówczas drugą osobą w państwie<ref name=Bartek/>, przestał popierać dotychczasowego protektora i przeszedł do obozu Anny Sabaudzkiej<ref name=Nicol/>.
Gdy tylko Kantakuzen opuścił [[Konstantynopol]] udając się na wyprawę przeciwko wrogom cesarstwa, którzy chcieli wykorzystać zawirowania na dworze aby poszerzyć swoje terytoria kosztem Bizancjum, Aleksy wykonał pierwszy ruch przeciwko Janowi. Jako dowódca floty miał obowiązek bronić [[Dardanele|Dardaneli]] przed [[Turcy|Turkami]], tak aby ci nie mogli przerzucić swoich wojsk do [[Europa|Europy]]. Wydał swoim podwładnym błędne rozkazy, chcąc w ten sposób umożliwić Turkom przeprawę, co
Gdy Kantakuzen powrócił do stolicy, zamiast pozbawić Aleksego urzędów ułaskawił go i ponownie objął protekcją, co spotkało się z krytyką zarówno oficerów jak i przyjaciół Jana. Przywrócony do łask Aleksy gdy znalazł się w Konstantynopolu okazywał swemu protektorowi daleko posuniętą wdzięczność i uległość. Kantakuzen jednak krótko po tym musiał ponownie wyruszyć na wyprawę.
| |||